NI SA hinagap di ko naisip na gagawin ko ito sa sarili ko.
Dati ko lang ginagawa iti kapag nasusugatan ang mga kapatid ko. Wala pa nga akong ingat sa kanila para alam nila ang sakit at wag ng uulit pa.
Pero heto ako, tinitiis ko ang sakit.
Nasa gubat pa nagtatago o mas magandang sabihing hindi ko magawang igalaw ang katawan ko.
Malapit pa din ako sa ilog kung saan ako inanod mula sa pagkakahulog namin ni Blaire sa falls.
Gumapang lang ako palayo ng kaunti at nagtago. Mahirap na baka bigla nalang magdatingan ang mga humahabol samin.
Pero hindi ang kapakanan ko ang iniisip ko kundi si Blaire.
Paggising ko kanina wala siya sa tabi ko o kahit sa malapit sakin.
Naiinis ako sa sarili ko bakit kasi nawalan ako ng malay. At mas naiinis ako dahil hinayaan kong tamaan ako ng bala kanina.
"U
