สองอาทิตย์กับการอยู่ในบ้านหลังใหญ่หลังนี้ในฐานะภรรยาของนายหัวเจตน์ ทุกคนดีกับเธอทั้งๆ ที่เธอไม่รู้สึกสนิทสนมกับทุกคนแม้แต่น้อย แต่ทุกคนก็เอ็นดูเธอ พร้อมมองดูคนตัวเปลือยสูงใหญ่ที่เดินออกมาจากห้องน้ำด้วยกายที่เปียกชุ่ม มีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพาดไหล่หนาอยู่ แยกห้องกันนอน แต่ตอนนี้นายหัวหนุ่มไม่ได้กลับห้องตัวเองสักวัน เขานอนค้างกับเธอและให้พี่หยุดขนข้าวของบางส่วนย้ายมาอยู่กับตนในห้อง
“มองผัวทำไมฮึ?” เสียงเข้มดังลอดจากริมฝีปากหนาสีเข้มจากควันบุหรี่ทำให้เธอหลบสายตาทันที
“ว่ายังไงฮึ?” เขาเดินมาโน้มตัวก้มลงหาสาวอวบในชุดนอนเข้าชุดลายดอกบนเตียง
“ปะ...เปล่าค่ะ พร้อมก็แค่มองเท่านั้นเอง”
“ไม่ใช่ว่าหิวฉันหรอกเหรอ” เสียงแหบพร่าและเสียงลมหายใจอุ่นร้อนปะทะผิวหน้านวลเนียนจนทำให้เธอต้องบิดเบือนหน้าหนีความเขินอาย
“ว่าไงฮึ หิวฉันใช่ไหมพร้อม” เขาถามจี้คนตัวอวบ
“มะ...ไม่ใช่สักหน่อย ใครจะไปหิวนายหัวเจตน์กัน”
“
