GÖRÜŞME ONLARLA!

1209 Words

Şaşkınlıkla açılan gözlerimi herkeste gezdirdim. Ama kimse şaşırmamıştı. Bu da bilmeyen tek kişinin ben olduğumu doğruluyordu. “Nasıl, kimse neden şaşırmadı?” Zeynep; “Sen bir gündür uyuduğun için geç öğrendin.” Kaşlarım kalktığında kıkırdamadan edemedim; “Bir keresinde de 1,5 gün uyumuştum. Can ve Emir beni uyandırmak için neler denemişler ama ben Nur’un ağlayan sesine uyanmıştım.” Bu sefer şaşıran onlardı. Gökçen; “Neden ağlıyordun?” Nur gülerek; “Sultan’ı öldü sanmıştım.” Can ve ben kahkaha atmaya başladığımızda diğerleri şaka olduğunu düşündüğünden gülmüyorlardı ama doğruydu. “Doğruyu söylüyor.” Benim bunu dememle Melih ve Hakan gülmeye başlarken Eren, Fatih ve Gökçen şaşkınlıkla Zeynep hala inanamıyormuş gibi bakıyordu. Şehzadem; “Nasıl becerdin demeye korkuyorum?” “İ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD