THE BILLIONAIRE'S SÊX SLÂVÊ R-18 (COMPLETE)

CHAPTER 2

Nagising ako nang makarinig ako ng malakas na katok mula sa pintuan. Napilitan akong bumangon ngunit bago ko gawin 'yon ay nag-stretching muna ako pagkatapos ay tumunganga ako ng limang minuto upang magising ang diwa ko. Hinayaan ko ang kumakatok.

"Tiffanie!"

Boses ni Mommy ang naririnig ko kasabay na malakas na katok sa pinto. Bumangon ako para pagbuksan siya.

"Good morning, Tiffanie!" She smiled at me.

"Good morning, mom."

"Your Yaya wakes you up, why don't you get up?"

I frown. "Mom, I'm still sleepy."

He watched me from head to toes. My hair was messy habang si Mommy ay nakapustura.

Mom raised her brows and crossed arms. " Hindi mo ba naaalala ang special na araw ngayon?"

Saglit akong nag-isip ngunit dahil siguro inaantok pa ako, hindi ako makapag-isip ng tama.

"What's the special occasion today?"

"It's your father's birthday," inis na sabi ni Mommy.

Last week lang naghahanda ako ng gift para sa birthday ni Daddy, bakit nakalimutan ko ngayon? Geez!

"Sorry, Ma'am, I'm still sleepy. hindi ko nakakalimutan ang birthday ni Daddy."

She sighed. "I'll give you thirty minutes to get dressed." Pumihit siya patalikod at umalis.

I ran to my bathroom to bathe and do my skincare. Sa ordinaryong araw ko na paliligo tumatagal ako ng ilang oras bago matapos pero ngayon ay nagmadali ako dahil kung hindi magagalit sa'kin si Mommy.

Palagi kong inaasahan sa birthday ni Daddy ang date naming tatlo sa mamahaling restaurant. Doon namin pinagdiriwang ang birthday niya dahil ayaw niya ng bonggang party. Mas gusto niya simpleng celebration lang, ayaw niyang maraming bisita dahil nakakapagod daw iyon, kaya sa tuwing birthday niya lumalabas na lang kaming tatlo.

"Happy Birthday Dear." Binigay ni Mommy ang gift niya kay Daddy na nakalagay sa maliit box with a blue ribbon.

Ang lapad ng ngiti ni Daddy habang tinatanggap ang regalo ni Mommy sa kanya.

"Dear, thank you." Hinalikan niya si Mommy sa cheek.

"I love you," Mommy replied.

Nakangiti ako habang pinapanood kong buksan ni Daddy ang regalo ni Mommy. Nakikita ako ang kaligayahan sa mukha niya. Ito ang palagi kong pinagdarasal sa Diyos ang makita ang magulang ko na masaya.

Hindi kami palaging nagkikita kahit nasa iisang bahay lang kami dahil busy sila sa business nila. Gayunpaman hindi ako nagtanim ng galit sa kanila. I know they are doing everything for our future.

Naging mabuti akong anak, pinapahalagaan ko ang mga bagay na binibigay nila sa'kin dahil alam kong pinaghirapn nila 'yon, I don't spend money if not necessary, kaya palaging nagugulat si Mommy sa credit card bill ko dahil hindi malaki ang binabayad niya palagi.

Isang mamahaling relo ang nasa loob ng box.

Tumingin si Daddy kay Mommy. "Dear, it's too expensive."

Marahan hinawakan ni Mommy ang pisngi ni Daddy. "I love you more than that."

Lumapit si Daddy para yakapin si Mommy. "I love you," sabi ni Daddy.

This kind of love I want to find in the future. A man like Dad, who would never change his love, no matter how many years passed.

"May regalo din ako sa'yo, Daddy. I'll give it later when we get home ." sabi ko.

Daddy smiled at me. "Baby, Kahit walang gift galing sa'yo, okay lang sa'kin basta kasama ko lang kayong dalawa the best gift na 'yon para sa'kin."

"Hindi ako papayag na si Mommy lang ang may gift sa'yo," I pout.

Ngumiti si Daddy at tumayo upang lumapit sa'kin. Yumuko siya para yakapin ako. "Ang aking Baby ay nagseselos sa Mommy niya." Hinalikan pa niya ako sa pisngi.

"I love you, Dad,"

"I love you too, my Baby."

I looked at Mommy. "I love you, Mommy." I smiled at her.

Mommy smiled at me "I love you too."

********

"WHERE ARE YOU?" tanong ni Mathew habang kausap ko siya sa Cellphone.

Naglalakad ako sa corridor ng school para makapasok sa isang subject namin. Hindi kasi ako nakapasok ng maaga dahil nagkaroon ng party sa bahay nang umuwi kami nina Mommy at Daddy. Sinurpresa kasi siya ng mga katulong namin sa pangunguna ni Yaya Flor kaya madaling araw na ako nakatulog.

"Naglalakad ako papunta sa classroom natin," sagot ko.

Si Mathew ay kaklase ko sa lahat ng subject kaya naging mas close kami.

Ang ibang mga estudyante sa school namin ay hindi makapaniwala na magiging kaibigan ko si Mathew.

Isa kasi ako sa mga estudyante na famous sa school dahil palagi akong nagiging muse sa iba't-ibang paligsahan sa unibersidad namin, samantalang si Mathew ay isang nerd na palaging binubully ng mga estudyanteng lalaki sa school. Maraming estudyante ang nagsasabi na ginagamit ko lang si Mathew upang tumaas ang grades ko. Dahil kilala si Mathew bilang matalinong estudyante sa university.

"I'll wait for you," he said.

I paused and looked around, hoping he was there and watching me.

"Where are you?" I asked.

"In your heart," he laughed.

I smiled. Marunong na kasing mag-bigay ng pick up line si Mathew, at kahit corny napapangiti pa rin niya ako.

"Are you sure I'm in your heart?"panunukso ko.

Narinig ko ang malakas niyang tawa. "Are you kidding me? I don't like you."

Sumimangot ako. Kahit biro lang iyon ay nasasaktan pa rin ako.

"Wow! assuming," sabi ko.

"I'm just kidding. You're pretty in your pink headband"

Lumingon ako upang hanapin siya alam kasi niya ang kulay ng headband ko. Sigurado akong nasa paligid lang siya at pinagmamasdan ako.

"Hide and seek? Alam kong maganda ako pero hindi mo kailangan magtago.”

Muli siyang tumawa. "Turn around."

Nakita ko si Mathew sa likod ng malaking puno hindi kalayuan sa kinatatayuan ako. Nakangiti siya sa'kin habang ang kanang kamay niya ay nakahawak sa cellphone at ang kaliwa ay nakapamulsa.

Lumapit ako sa kanya. "How long have you been here?"

Saglit siyang nag-isip. "About ten minutes. After the first subject, I'll wait for you here."

"Wow! siguro miss mo ako." Panunukso ko.

"Of course not, let's go!"

I nodded, and we walked to our classroom together.

It was not new for our classmates to see us together. Simula kasi nang maging kaibigan ko si Mathew palagi na kaming magkasama, madalas din niya akong ihatid hanggang sa bahay namin. Napagkamalan nga siyang boyfriend ko.

Sinalubong kami ni Dina nang nasa pintuan na kami.

"Hi, Mathew," sabi ni Dina. Hinila niya ako papunta sa inuupuan namin.

"Girl, I have bad news for you," sabi niya.

I raised my eyebrows. "Huh? What's that?"

"Nakarating kay Frederick na girlfriend ka ni Mathew, galit na galit si Frederick,"

sumimangot ako. "What's his problem? He's not my boyfriend."

"That's the point, Frederick is not your boyfriend, malaking insulto sa kanya na si Mathew ang pinapansin mo kaysa sa kanya. Manliligaw mo na siya simula noong first year college tayo pero hanggang ngayon basted pa rin siya. Nag-aalala ako kay Mathew baka bugbugin naman siya ng grupo ni Mathew," sabi ni Dina.

Kuyom ang kamao sa inis. "I'll talk to Frederick after class, he pissed me off."

"You better talk to him bago may gawin silang masama kay Mathew."

Ngumiti ako kay Mathew nang magtama ang mga mata naming dalawa."Hindi ko hahayaang saktan nila si Mathew ng dahil sa'kin."

Hindi ako nakapag-focus sa mga lectures ng professor namin hanggang sa dumating ang lunch break namin. Nakatanaw ako sa labas ng cafeteria habang pinapanood ang mga pumapasok sa loob.

I took a deep breath. "What's wrong with him?" I whispered.

"Hey!" Tinapik ako sa balikat ni Mathew.

Tumingin ako sa kanya. "Why?"

"Kung nagsasalita ang burger sa harap mo baka sabihin niya na— eat me.

Kinuha ko ang burger at kinagatan ko 'yon.

"It's delicious today than yesterday."

Nakatitig siya sa'kin. "Do you have a problem? Maybe I can help you," he asked.

I shook my head. "Nothing," kumagat ulit ako ng burger at uminom ng pineapple juice.

"Sabihin mo na ang problema mo, Tiffanie," ani Dina.

Pinanlakihan ko ng mata si Dina, upang ipahiwatig sa kanya na 'wag na siyang magsalita.

"What's that, Dina. Tell me?" tanong ni Mathew.

Sumimangot ako. "No problem, you're making an issue."

"Ask Tiffanie." sagot ni Dina.

I sighed. "Mom wants me to go with her to the ballroom dancing." Alibi ko.

Tumawa si Dina, alam kasi niyang nagsisinungaling ako. Alam kasi niyang si Frederick ang problema ko.

"Hindi ko maisip kung ano ang itsura ko kung sasayaw ako ng ballroom," sabi ko.

"I'll go with you," Mathew said.

"Sasamahan ka na raw ni Mathew, sana all talaga," ani Dina.

I shook. "No, I can do it alone."

Mathew shouldn't know my real reason.

"If that's what you want, it's up to you. Enjoy," he said

I smiled. "Thanks,"

Nagkibit-balikat si Dina nang tumingin ako sa kanya alam kasi niyang pupuntahan ko mamaya si Frederick para makipag-usap

******

NAKATAYO ako sa likod ng classroom nila Frederick at naghihintay sa kanya. Nag-text kasi ako sa kanya at sinabi kong kailangan naming mag-usap dalawa. Ilang minuto pa ang lumipas nakita ko si Frederick na papalapit sa'kin. Ang lapad ng ngiti niya habang papalapit.

"Hi, Tiffanie, my love," sabi nito..

"f**k you!" sagot ko.

He smiled. "What brings you here?"

I crossed my arms and glared at him.

"Hindi na ako magsasayang ng oras. Nandito ako para sabihin sa'yo na tigilan mo ang pambu-bully kay Mathew."

He stared at me. "Bakit mo ba siya kinakampihan? Do you like him?"

I clenched my fists in anger.

"He's my good friend."

Nanginginig ang panga niya sa galit. "Do you like him?" tanong niya ulit.

Natahimik ako. Why am I defending Mathew? Do I like him? Bumilis ang t***k ng puso ko dahil sa pag-iisip ng bagay na 'yon.

"Bakit hindi ka makapagsalita?"

Tinitigan ko siya ng masama. " Wala akong pakialam kung hindi ka maniwala, hindi ko kailangan mag-explain sa'yo."

"That's a big insult to me, Tiffanie!" sigaw niya.

"The hell I care! You're not my boyfriend at hindi kita kailanman magiging boyfriend dahil hindi kita gusto." pumihit ako patalikod at umalis.

"Tiffanie, I swear you'll be my girlfriend sa ayaw at sa gusto mo magiging akin ka!"

Humarap ako sa kanya, and my Middle finger salute him. "f**k you!"