"บ้านนี้ไปไหนกันหมด ตาธัน! ตาธัน!"
เสียงดังมาจากชั้นล่างทำเอาธันวาถึงสะดุ้งตื่น เมื่อเปิดเปลือกตาขึ้นก็เห็นเมียเด็กของเขากำลังก้มหน้าซุกอยู่กับอกแข็งอย่างต้องการหาความอบอุ่นให้ตัวเอง แก้มของเธอเนียนใสจนเห็นเส้นเลือดฝอยเห็นแล้วน่าให้ขโมยหอมสักฟอด คิดดังนั้นใบหน้าหล่อจึงค่อย ๆ เลื่อนหน้าลงไปใกล้แก้มนวลเพื่อจะทำตามใจคิด เกือบจะได้กลิ่นหอมละมุนของแก้มนวลอยู่แล้วเชียวแต่ก็ต้องสะดุ้งเพราะเสียงโวกเวกที่ชั้นล่าง
"ตาธัน! อยู่ไหนลูก"
เป็นเสียงของคุณนายดวงเดือนแม่ของเขานั่นเองที่กำลังส่งเสียงเรียกอย่างกับว่าลูกหาย
ไม่หอมก็ได้วะ! ธันวาคิดอย่างหงุดหงิดก่อนจะค่อย ๆ ประคองศีรษะน้อยลงจากต้นแขนให้หนุนหมอน เด็กสาวขยับตัวเล็กน้อยเมื่อถูกรบกวนการนอนก่อนจะนอนเงียบไปอีก น่าจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาและฤทธิ์ไข้เลยทำให้เธอขี้เซาเพราะตอนที่เขาไปจับโดนหน้าผากเปลี่ยนท่านอนให้ รู้สึกว่ายังคงร้อนรุม ๆ อยู่
ธันวารีบตลบชาย
