หลังจากเจรจากันแล้วก็นำเข้าผ้าสีสันงดงามจากแคว้นเยว่มาตัดเย็บที่นี่ โดยจ้างช่างฝีมือดีมาจำนวนหนึ่งเพื่อให้ได้เสื้อผ้าสตรีที่มีเอกลักษณ์แบบแคว้นเฉา แต่กลับมีสีสันที่งดงามและแปลกใหม่ นางใช้เงินเซ้งร้านเก่าจากพ่อค้าขายผ้า อุปกรณ์ด้านในแม้จะไม่สมบูรณ์นักแต่ก็มีหลายสิ่งที่ยังใช้ได้ และตั้งชื่อร้านว่า ‘เพียงเส้นด้าย’
หลังจากธุรกิจนี้เปิดตัวได้เพียงสองเดือน ลูกค้าเก่าที่เคยซื้อไปต่างก็พากันกลับมาอุดหนุนอีก มิหนำซ้ำ ยังกระจายข่าวไปทั่วทั้งเมืองหลวง ไม่ว่าจะเป็นฮูหยินของขุนนางใหญ่ จนกระทั่งแม่บ้าน ต่างก็ล้วนอยากจะซื้อชุดที่ตัดจากร้านของฮูหยินเหอทั้งสิ้น
ผ่านมาเจ็ดปี ร้าน ‘เพียงเส้นด้าย’ พัฒนาไปไกล มิเพียงแค่นำเข้าผ้าจากแคว้นเยว่อีกต่อไป แต่ยังเปิดโรงเลี้ยงไหมเพื่อทอผ้าไหมซึ่งมีลวดลายเป็นเอกลักษณ์ของร้าน ‘เพียงเส้นด้าย’ โดยเฉพาะ ตัดเย็บให้คุณหนูหรือฮูหยินตระกูลสูงศักดิ์จากทั่วทั้งแคว้นได้สวมไปงานต
