“ตะ...ใต้เท้าจางบอกว่าเป็นฝีมือของชนเผ่า...หงซาม่อ ท่านต้องช่วย...ท่านเป็นคนเดียวที่จะทำให้สกุลจางนอนตายตาหลับ” สิ้นเสียงแหบแห้ง อีกฝ่ายก็หลับตาลงทั้งที่น้ำตายังคลอ ชีพจรหยุดเต้นเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเขาจากโลกใบนี้ไปแล้ว ทว่ามือยังคงกำชายเสื้อของนางเอาไว้แน่นเช่นเดิม
เหอซิงรู้สึกเหมือนใจกระตุกวูบอย่างแรง ทั้งนางและเหอฟงต่างหันหน้ามามองกันโดยมิได้นัดหมาย แววตาของทั้งคู่ล้วนเก็บซ่อนความตกใจเอาไว้ไม่อยู่ คนผู้นี้...คือคนจากจวนใต้เท้าจาง อดีตเจ้ากรมการคลังของแคว้นเยว่!
ร่างบางไม่เสียเวลาคิดนาน คาดคะเนจากรูปร่างและวิธีการเรียก ย่อมไม่ใช่สมาชิกในครอบครัวของใต้เท้าจางเป็นแน่ บ่าวและคนรับใช้ส่วนใหญ่ก็เป็นสตรี เว้นเสียแต่...
“ไป๋เล่อ!/ไป๋เล่อ!” สองพี่น้องเอ่ยขึ้นมาพร้อมกัน
นางรู้สึกอ่อนแรงขึ้นมาอย่างฉับพลัน พ่อบ้านผู้นั้นรอดชีวิตจากการวางเพลิง! มิน่า ผิวถึงได้มีแต่แผลพุพองเต็มตัว อย่าบอกนะว่าหลาย
