มาเฟียหนุ่มหมุนตัวกลับมามองหน้าหญิงสาวอีกครั้งก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากแล้วเดินออกไปทันที เมื่อมาเฟียหนุ่มเดินออกไปแล้วเจสสิกาถึงกับต้องยกสองมือขยี้ศีรษะของตัวเองเหมือนว่าเธอจะพลาดอีกแล้ว
"ยัยเจสเอ๊ย อยากจะบ้าตาย เรื่องอื่นยังพอทน แต่เรื่องนั้นเธอจะรับมันได้เหรอ" เมื่อได้สติเธอรีบหยัดกายลุกขึ้นทันทีแล้วจัดการกับตัวเองจนเรียบร้อยก่อนจะรีบวิ่งลงไปข้างล่างเพื่อจะออกไปฝึกงาน ถึงแม้เธอจะไปหาฝึกงานที่อื่นทำ ออสตินก็คงจะไปพังที่นั่นโดยไม่มีเหตุผลอยู่ดี
"ให้มันไวหน่อย ฉันไม่อยากไปสาย"
"ถ้ากลัวสายคุณก็ไปก่อนสิ"
ออสตินหันมองหน้าเจสสิกาอีกครั้ง พร้อมกับสำรวจเสื้อผ้าที่เธอใส่วันนี้เธอใส่ชุดนักศึกษาตามปกติของเธอแต่เขาเหมือนจะดูหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ก็ยังพยายามระงับอารมณ์เอาไว้
"พอไม่มีความผิดก็ไม่คิดจะเรียกฉันแบบนั้นแล้ว?"
"เฮ้อ ป๋าจะให้เจสไปด้วยไหมคะ"
"จะไปก็ขึ้นมา ถ้าไม่ไปก็อยู่บ้าน เดี๋ยวให้ป้าสมพร
