“ไปอาบน้ำได้แล้ว ไม่ต้องคิดแล้วว่าจะออกไปจากห้องนี้ได้ยังไง เช้านั่นแหละประตูถึงจะเปิด”
“แต่ฉันไม่มีเสื้อผ้า แปรงสีฟัน ผ้าเช็ดตัว ของใช้อะไรก็ไม่มีสักอย่าง”
“เดี๋ยวฉันหาให้”
พูดจบก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นและเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ส่งให้เธอเพื่อใส่นอน แต่ก่อนที่เขาจะปิดประตูตู้เสื้อผ้าก็ต้องแปลกใจ เมื่อข้างในนั้นมีชุดชั้นในสีหวานของเธอพับรวมกับชุดชั้นในของเขาอยู่หลายตัว
“อ้าว นี่ชุดชั้นในของเธอหรือเปล่า ทำไมมันมาอยู่ในลิ้นชักของฉัน”
“ไหนคะ”
ยังไม่ทันที่เจ้าสาวคนสวยจะเดินไปดูให้เห็นกับตา เหนือเมฆก็หยิบชุดชั้นในสีชมพูหวานขึ้นมาชูให้เธอได้เห็นชัดๆ
ดวงตากลมโตที่ตกแต่งอย่างสวยงามเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ ถลาเข้าไปคว้าชุดชั้นในสีหวานในมือเขามาซ่อนไว้ด้านหลังทันทีด้วยความอับอาย
คนบ้าอะไร กล้าหยิบชุดชั้นในของคนอื่นขึ้นมาชูแบบนี้ หน้าไม่อายเสียจริง ท่าทางคนเจ้า
