“ว้าย! นายจะอุ้มฉันทำไมเนี่ย”
นิชาร้องตกใจทันทีเมื่ออยู่ดีๆ เวย์ก็อุ้มเธอขึ้นโดยไม่บอกเธอก่อนจนเธอต้องรีบเอามือคล้องคอเขาไว้เพราะกลัวตก
“ถ้าไม่ให้อุ้มจะให้ผมแบกพี่พาดบ่ารึไง”
เวย์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนๆ พร้อมกับเปลี่ยนสรรพนามเรียกเธอเมื่อรู้ว่าเธอเป็นรุ่นพี่ตัวเอง
“ไอ้บ้า วางฉันลงแค่พยุงเดินไปก็ได้ฉันอายคน”
นิชาแว๊ดเสียงใส่เวย์ทันทีแต่เวย์ก็ไม่ยอมวางเธอลง
“พยุงเดินกว่าจะถึงห้องพยาบาลเสียเวลาเหล่สาวหมด เอาน่าเดี๋ยวผมอุ้มพี่วิ่งไปห้องพยาบาลรับรองพี่อายคนแค่แป๊บเดียว”
“กรี๊ดด! ไอ้คนบ้า หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้หยุดไง อร๊ายยย ไอ้บ้า”
นิชาได้แต่ตวาดด่าเวย์เพราะพอเขาพูดจบก็อุ้มเธอวิ่งไปจริงๆ เหมือนกับตั้งใจแกล้งเธอ จนเธอได้แต่ซุกหน้าเข้าอกแกร่งเข้าด้วยความอายเพราะเวย์ดันวิ่งผ่านตึกของเธอที่คนกำลังเดินเพ่นพ่านอยู่
“หยุดวิ่งได้แล้วนาย ฉันขอร้อง”
นิชาเอ่ยขอร้องเวย์เสียงสั่นเพราะเธอกลั
