รักร้ายคุณหมอตัวเเสบ

เจอกันครั้งเเรก

Saya Talk

ฉันเคยคิดว่าความรักเป็นสิ่งสวยงามมาตลอดและเคยได้สัมผัสกับมัน

...แต่น่าเสียดายที่เป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้น

นานมาแล้วที่ฉันเลือกเดินออกมาจากชีวิตคนๆนึงทั้งๆที่รักมาก เหตุผลเบสิคที่ทำให้คนเราต้องจบความสัมพันธ์กันนอกจากจะหมดใจแล้วก็คงเป็นเรื่องมือที่สาม

...และแน่นอนว่าของฉันเป็นอย่างหลัง

ความรัก ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ สามอย่างที่ฉันยึดมั่นตลอดเวลาที่คบใครสักคน จากนี้จะไม่มีแล้ว ในเมื่อความรักมันทำร้ายฉัน ฉันคนนี้ก็จะไม่ขอศรัทธาอีกต่อไป

"จะไปแล้วเหรอ"

ฉันปรายตามองคนข้างๆที่นั่งพิงหัวเตียงพร้อมพ่นควันบุหรี่คละคลุ้งไปทั่วห้อง เขาคืออากิระน้องชายของซาสึเกะ...แฟนเก่าที่ฉันลืมไม่ลง

...ลืมเรื่องชั่วๆที่มันทำไว้ไม่ลงอ่ะนะ

ฉันกับอากิระเรามีความสัมพันธ์ที่สนิทแนบชิดโดยเฉพาะบนเตียง แต่ไม่ได้คิดสานสัมพันธ์นอกเหนือจากเรื่องอย่างว่า อีกอย่างฉันไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่กับใครในตอนนี้และที่เข้ามาพัวพันกับอากิระก็แค่อยากหยามหน้าซาสึเกะก็เท่านั้น

"ฉันไม่ได้อยากฟังเสียงน่ารำคาญของพ่อ"

ฉันเป็นจิตแพทย์ ทำงานอยู่ในโรงพยาบาลของพ่อ และแน่นอนว่าฉันใช้อภิสิทธิ์ความเป็นลูกสาวจนทุกคนในโรงพยาบาลพากันเอือมระอาในพฤติกรรมของฉัน แต่ถามว่าฉันคิดจะปรับปรุงตัวมั๊ย

...ไม่แม้แต่จะคิด

"คืนนี้ฉันมาอีกได้มั๊ย"

"ถ้าว่างจะโทรหา"

ฉันกวาดโทรศัพท์ กระเป๋าเงิน และกุญแจลงกระเป๋าใบหรูราคาเฉียดแสนก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากอากิระหนักๆและผละออก ถ้าถามว่าเคยรู้สึกหวั่นไหวกับเขาบ้างมั๊ย บอกเลยว่าไม่สักนิดเพราะฉันแค่ชื่นชอบร่างกายเขาเท่านั้นไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านี้

..ใครๆก็คิดว่าอากิระเป็นคนน่าเบื่อแต่ถ้าลองได้ขึ้นเตียงกับเขาสักครั้ง รับรองว่าต้องติดใจจนปล่อยไปไม่ได้เลยล่ะ

คิดแล้วก็อดค่อนขอดพวกผู้หญิงหน้าโง่ไม่ได้ ถึงซาสึเกะจะหล่อแบดบอยเป็นที่สะดุดตาของเพศตรงข้าม แต่เรื่องบนเตียงของเขามันห่วยแตกสู้น้องชายตัวเองไม่ได้แม้แต่นิดเดียว

สปอร์ตคาร์คันหรูที่ฉันถลุงเงินพ่อซื้อมาด้วยราคาแปดหลักกำลังแล่นอยู่บนท้องถนนเข้าสู่ใจกลางเมืองโตเกียว ฉันหักพวงมาลัยเพื่อจอดรถเข้าที่จอดประจำของตัวเองก่อนจะก้าวเข้าไปในตัวตึกพร้อมชุดกาวน์เครื่องแบบประจำของแพทย์ทุกแผนก

สิ่งแรกที่ฉันจะทำเมื่อเข้ามาประจำในห้องตรวจของตัวเองนั่นคือการเก็บกระเป๋าไว้ในลิ้นชักและหยิบบุหรี่กับโทรศัพท์ตรงขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียดก่อนเริ่มงาน

บนจอเล็กๆในลิฟท์ระบุเลขชั้น50 ชั้นดาดฟ้าที่เงียบสงบไร้ผู้คนและเหมาะจะเป็นที่อัดควันเข้าปอดที่สุด ฉันคาบบุหรี่ไว้ในปากก่อนจะหยิบไฟแช็คขึ้นมาจุด ควันขาวที่ลอยวนอยู่ในอากาศเป็ภาพที่สวยงามและช่วยเยียวยาความเหนื่อยล้าได้ดีที่สุด

ลมเย็นที่พัดกระทบผิวระหว่างที่กำลังนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยทำให้ฉันหวนนึกถึงญาติคนหนึ่งของตัวเองที่เมืองไทย จะว่าไปเราสองคนพี่น้องก็ไม่ได้มีชีวิตที่ดีสักเท่าไหร่ ลูกพีชกว่าจะมามีความสุขก็ผ่านเรื่องราวร้ายๆมามากมาย สูญเสียพ่อแม่ ถูกพี่ชายนอกสายเลือดรังแก แต่สุดท้ายเธอก็พบความสุข ต่างจากฉันที่ยังคงวนเวียนอยู่กับความทุกข์เช่นเดิม

พ่อที่บ้าอำนาจชอบบังคับให้เคร่งครัดในกฏเกณฑ์จนน่าเบื่อ แม่ที่ป่วยทางจิตจนสูญเสียความเป็นตัวเองไปจนหมดสิ้น มีเพียงผู้หญิงผอมแห้งที่หมกตัวอยู่แต่ในห้องสีขาวแคบๆเรียกหาแต่น้องสาวฝาแฝดที่ตายจากไป

ฉันไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเวทนาอะไรแม่ทั้งสิ้น ความตายเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์แต่สุดท้ายเธอก็สติแตกเมื่อสูญเสียคนที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ถึงยังไงในสายตาฉัน แม่คือคนเห็นแก่ตัว ถึงจะเสียใจมากแค่ไหนแต่ก็ควรจะนึกถึงฉันบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์จนไม่มีสติแบบนี้

ฉันหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อดูเวลา ผลจากการหยุดงานไปหลายวันทำให้บัตรเครดิตที่ถืออยู่นับสิบใบถูกระงับการใช้งาน ถึงมันจะไม่ส่งผลกระทบอะไรมากมายเพราะฉันมักจะเก็บเงินสดเยอะๆไว้กับตัว แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆก็คงอดตาย จึงจำใจมาทำงานที่แสนน่าเบื่อแลกกับเงินที่ฉันต้องใช้จ่าย

เมื่อเห็นว่าอีกนานกว่าจะถึงเวลาพบคนไข้ ฉันจึงหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกมวนเพื่อฆ่าเวลา แต่ไม่ทันที่จะจุดไฟสายตาของฉันก็ปะทะเข้ากับร่างสูงที่เดินเหมือนคนไร้วิญญาณตรงไปที่ขอบระเบียง

ผู้ชายสวมเสื้อยืดสีขาวตัวโคร่ง กางเกงยีนส์สีดำ รองเท้ายี่ห้อดังรุ่นใหม่ล่าสุดราคาเฉียดหมื่นบาท ดูจากลักษณะและเสื้อผ้าที่สวมใส่คงเป็นคนมีฐานะไม่น้อย

ฉันอัดควันบุหรี่เข้าปอดมองคนที่เดินโซเซไปทางขอบราวระเบียงดาดฟ้าเพื่อดูว่าเขาจะทำอะไรต่อไป แต่ดูจากท่าทางคงไม่พ้นคิดสั้นฆ่าตัวตาย ซึ่งในสถานการณ์ปกติฉันคงไม่ห้ามเพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยว แต่เพราะที่นี่คือโรงพยาบาลที่ฉันต้องสืบทอดต่อและด้วยจรรยาบรรณของความเป็นหมอทำให้ฉันต้องจำใจทิ้งบุหรี่ที่ยังไม่หมดมวนและตรงเข้าไปกระชากคนตัวสูงออกจากจุดเสี่ยง

"ปล่อยผม!"

ภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆคุ้นหูดังขึ้น ผู้ชายตัวโตกว่าพยายามที่จะสะบัดตัวออก จากกลิ่นแอลกอฮอล์ที่คละคลุ้งฉันรู้ได้ทันทีว่าคนๆนี้กำลังไร้สติแบบขั้นหนัก เพราะคงไม่มีคนสติดีที่ไหนคิดฆ่าตัวตายโง่ๆแบบนี้

...แต่ถึงไม่มีสติแต่ก็ยังเลือกที่ตายได้ดี

========

เรื่องนี้ไรท์จะอัพพร้อมเรื่องวิคเตอร์นะคะ ต้องชี้แจงก่อนว่าพระเอกเรื่องนี้คือน้องชายมิดเดย์ ส่วนนางเอกเป็นลูกพี่ลูกน้องของลูกพีชเรื่องโรเล็กซ์ ที่สำคัญนางเอกเรื่องนี้มีมุมดาร์กมาก ทั้งสูบบุหรี่ ดื่มแอลกอฮอล์ ไม่เวอร์จิ้น และเป็นคนที่มองโลกในแง่ร้าย ที่สำคัญอายุมากกว่าพระเอก

ถ้าใครชอบเรื่องแนวนี้ก็กดติดตามไว้นะคะ ไรท์จะพยายามมาอัพให้ได้ทุกวัน

LOVE & THANKS.