3
1262 Words
บทที่ 3
เห็นแขนที่โอบกอดรอบลำคอของไอ้ฝรั่งหัวแดงแล้ว ความไม่พอใจก็ปะทุขึ้นภายในใจของปฐพี สายตาบูดบึ้งมองตามพวกเขาที่พากันออกไปจากห้อง
คืนแรกของการแต่งงาน กลายเป็นเขาต้องนอนเฝ้าห้องหอ ส่วนเธอไประเริงรักอย่างไม่แคร์เขาสักนิด ถ้าพ่อแม่เธอรู้จะว่ายังไงกันนะ
จัสตินวางหญิงสาวหุ่นเนื้อนมไข่ลงทันทีที่ประตูห้องปิดลง แล้วสะบัดแขนด้วยความเมื่อยล้า
“น้ำหนักเธอขึ้นอีกแล้วใช่ไหมเล็กกี้”
“หกสิบ”
“พระเจ้า!” จัสตินอุทานลั่นแล้วจับเพื่อนรักหมุนตัว “เธอขึ้นมาได้ยังไงตั้งหลายกิโล ทำไมฉันดูไม่ออกเลย”
“ฉันอ้วนอยู่แล้วมั้ง” เธอตอบอย่างไม่แคร์ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเพิ่มน้ำหนักถึงห้ากิโล แต่เพื่อจะทำให้สามีจำยอมเกลียดเธอให้มากขึ้น จึงฝืนใจยัดทุกอย่างลงกระเพาะในช่วงก่อนวันวิวาห์พาทุกข์
“เธอก็ไม่ได้ดูอ้วนหรอกนะเล็กกี้ แต่ฉันเสียดายรูปร่างของเธอ ถ้าเธอลดน้ำหนักลงให้ได้เท่าเดิมจะดีมาก ๆ” ชายหนุ่มหุ่นนายแบบไม่ได้แกล้งยอเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อน แต่เขาพูดจากใจ
“ถ้าเขายอมหย่ากับฉันเมื่อไหร่ฉันลดแน่” นิ้วเรียวชี้ไปที่ประตู
“ทำไมเธอถึงอยากหย่ากับเขานัก เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรสักนิด รูปร่างหน้าตาก็ดีไร้ที่ติขนาดนั้น” จัสตินไม่เข้าใจการกระทำของเพื่อนเลย ไม่รักก็ไม่ต้องแต่ง แม่บังคับก็กลับไปอยู่ที่อังกฤษกับเขาก็หมดเรื่อง
ปฐพีหล่อวัวตายควายล้มเธอยอมรับ แต่เขาเย็นชาเกินไปสำหรับผู้หญิงเพ้อฝันแบบเธอ เธออยากใช้ชีวิตแบบสามีภรรยากับคนที่รัก และมีลูกด้วยกันหลาย ๆ คน ไม่ใช่อยู่กับคนไร้หัวใจแบบเขา
“สั้น ๆ ง่าย ๆ เพราะเราไม่ได้รักกัน”
“ก็ทำให้เขาหลงรักเธอสิ มันไม่ยากเลยนะ เธอเป็นคนสวย สดใสร่าเริงมาก ไม่มีผู้ชายคนไหนไม่หลงเสน่ห์เธอ ถ้าได้ใกล้ชิดด้วยหรอกนะ”
“ก็นายไงที่ไม่หลงฉัน แต่ดันไปหลงนายมาร์คัสอายุสี่สิบคนนั้น เขาเกือบจะเป็นพ่อนายได้อยู่แล้ว”
“ทั้งฉันและมาร์คัสก็ตกหลุมรักเธอด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ แต่รักแบบเพื่อนแบบน้องสาวนะ ส่วนเรื่องบนเตียงฉันให้เธอไม่ได้ที่รัก ฉันไม่สามารถฝืนใจตัวเองได้จริง ๆ อย่างอนเลยนะ”
สุทธิดาหัวเราะดังลั่นกับการตีหน้าเศร้า จนน่าหมั่นไส้ของเพื่อนรัก
“ฉันจะตอบแทนความรักของนาย ด้วยการอุ้มบุญให้ตามที่เคยรับปากไว้แน่นอน สัญญา”
“ฉันต้องรอจนแก่เลยไหมเล็กกี้” จัสตินทำเป็นบีบน้ำตา เพราะที่เพื่อนเคยรับปากไว้นั้น จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเธอแต่งงานมีลูกแล้ว หลังจากมีลูกของเธอเองแล้วถึงจะยอมเป็นแม่อุ้มบุญให้
“ไม่เกินยี่สิบปีหรอกน่า” ขยิบตาใส่อีกฝ่ายเมื่อถูกเขาค้อนใส่ “กลับไปห้องของนายได้แล้ว เดี๋ยวสามีนายจะมาเคืองฉันที่เอาเมียรักของเขามานานเกิน”
“มาร์คัสเขาอนุโลมให้เธอหนึ่งคนเป็นกรณีพิเศษ เขาบอกว่าเลิกหึงเธอไปนานแล้ว”
“ฝากบอกเขาด้วยว่าอย่ามาหึงฉัน เพราะฉันรู้จักนายมาก่อนเขา ถ้าฉันจะงาบฉันงาบไปนานแล้ว” เธอหัวเราะเมื่อถูกเพื่อนรักค้อนตาคว่ำ
“ฉันไปก่อนนะ กู๊ดไนต์” จัสตินกล่าวลาเพื่อนรักพร้อมกับหอมแก้มหนึ่งทีก่อนจากไป
ภายในห้องสวีตสุดหรูที่ใช้ส่งตัวบ่าวสาวป้ายแดง ตอนนี้เจ้าบ่าวผู้โดดเดี่ยวกำลังจิบบรั่นดีด้วยอารมณ์ที่ผ่อนคลาย.. ผ่อนคลายจนหน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นเรื่อย ๆ ตามดีกรีของเหล้าที่ไหลลงคอ
“โธ่เว้ย!”
เพล้ง!!!
แก้วเหล้าทรงสั้นที่มีบรั่นดีชั้นดีอยู่เกือบครึ่ง ถูกปาลงพื้นอย่างไร้ปรานี เมื่อสมองของเขากำลังคิดถึงเจ้าสาวกับชู้รักของเธอ
เธอแน่มากที่กล้าฉีกหน้าเขาตั้งแต่วันเข้าหอแบบนี้ “ฉันให้เกียรติเธอแต่เธอกลับไม่ให้เกียรติฉันเลยสักนิด พอกันทีหนูเล็ก ต่อไปนี้ก็ชีวิตใครชีวิตมัน”
หนึ่งเดือนแล้ว ที่ปฐพีใช้ชีวิตการแต่งงานแบบต่างคนต่างอยู่กับภรรยาวัยละอ่อน ถึงแม้เธอจะไม่ได้ทำหน้าที่ของภรรยาบนเตียงนอน แต่เธอก็เตรียมอาหารเช้าไว้ให้เขาทุกวันไม่เคยขาด
แม้จะไม่ได้นั่งกินด้วยกัน เพราะเธอมักจะเข้านอนในเวลาที่เขาตื่น แม้แต่อาหารเย็นที่เขาไม่เคยได้กลับไปกินที่บ้าน เธอก็ยังทำเตรียมไว้ให้
ทุกเช้าเขาจะเห็นอาหารและกาแฟสดที่ใส่กระบอกอุ่นร้อน ตั้งไว้บนโต๊ะข้างสระว่ายน้ำ เมื่อกลับมาถึงบ้านก็จะเห็นอาหารเย็นตั้งไว้ที่เดิม เขาเปิดดูว่าเธอเตรียมอะไรเอาไว้ให้ และปิดลงอย่างเดิมทุกคืนโดยไม่แตะต้อง
“คุณพีขา..”
คนถูกเรียกที่กำลังมองไปยังบ้านอีกฝั่ง เพราะรู้สึกว่าเห็นคนเดินอยู่ในบ้านส่วนนั้น เหลือบไปมองหญิงสาว
“ว่าไง” ถามแล้วจิบกาแฟรสดีที่คุ้นลิ้น
“ไอติดกาแฟใส่นมสด ไออยากได้นมสดจังเลยค่ะ” นางแบบสาวหน้าใหม่ของวงการ ส่งเสียงอ้อนนัยน์ตาหวานฉ่ำ
เขาพาเธอมาที่นี่สามคืนติดต่อกันแล้ว เมื่อคืนเขายังให้สร้อยเพชรกับกระเป๋าราคาครึ่งแสนเป็นของขวัญ ทำให้เธอปลื้มมากจนต้องเอาใจเขาบนเตียงนอนยันฟ้าสาง สร้างความพึงพอใจให้กับเขาไม่น้อย และยังบอกว่าคืนนี้จะพาเธอมาอีก
แบบนี้ก็แสดงว่าเขากำลังหลงใหลเธอมาก จึงงัดเอามารยาหญิงมาใช้กับเขาเพื่อกอบโกยให้มากที่สุด
“นมสดไม่มีหรอก ฉันดื่มแต่กาแฟดำเธอก็เห็น”
“เรียกคนใช้ของคุณพีมาถามหน่อยสิคะ”
“..กาแฟดำก็อร่อยดี ดื่ม ๆ ไปเถอะ” อึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับ เพราะคนใช้ที่เธอว่าเขาไม่กล้าเรียกใช้หรอก
“คุณพีขา คุณพีก็เห็นว่าไอไม่ดื่มกาแฟเลย แต่วันนี้ไอไม่ไหวจริง ๆ” มองเขาด้วยสายตายั่วยวน แย้มยิ้มอย่างเชิญชวนแล้วลุกไปนั่งบนตัก โอบรอบลำคอแกร่งก่อนก้มลงไปที่ข้างหู “วันนี้ไอเพลียมาก แทบไม่ได้นอนทั้งคืน คุณพีตามใจไอหน่อยไม่ได้เหรอคะ”
“โอเค” เขารีบดันร่างระหงออกจากตัก เพราะกลัวจะมีใครคนหนึ่งมาเห็นเข้า “ไปนั่งดี ๆ เดี๋ยวฉันจะไปดูให้”
“ทำไมต้องไปเองล่ะคะ เรียกคนใช้เอามาให้ก็ได้”
“ฉันอยากทำให้เธอเองมากกว่า รอสักครู่นะ” เขาตอแหลคำโตก่อนจะเหลือบมองไปอีกฝั่ง มองจนแน่ใจว่าไม่เห็นเจ้าของบ้านส่วนนั้น จึงเดินอ้อมสระว่ายน้ำไปเปิดประตูอย่างถือวิสาสะ
นางแบบสาวสวยนั่งกระหยิ่ม เชื่อสนิทใจว่าที่เขาทำเพราะอยากเอาอกเอาใจตน
- Writer
