“ซินนี่ไม่เคยกลัวใคร และซินนี่ก็ไม่เคยกลัวคุณด้วย ไม่เคยเลยสักนิด” เสียงแหลมๆ แว้ดเขาอย่างต้องการเอาชนะ แต่ไม่รู้ว่าใครกันแน่จะเป็นผู้เพลี่ยงพล้ำก่อน
“ต้องอย่างนี้สิครับคนเก่งของผม นึกว่าจะไม่ได้ซินนี่คนเดิมกลับมาเสียแล้ว”
ชายหนุ่มบังคับเอนร่างสวยสมบูรณ์ลงนอนราบลงบนพื้นโซฟา เมื่อปัญหาต่างๆ คลี่คลาย แม้ไม่ทั้งหมด มันก็ทำให้เขาอารมณ์ดีมากพอ ที่จะขอสานต่อในสิ่งที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่ก่อนมาที่นี่
“อื้อ…” ซีลีนาปัดมือปลาหมึกที่หยุบหยับยุ่มย่ามออกจากตัวด้วยความยากลำบาก ยังคุยกันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย เขาก็มาเป็นแบบนี้อีกแล้ว คนใจร้าย
เอ็ดเวิร์ดไม่เสียเวลาที่จะรั้งรอด้วยประการใดๆ เขาซุกไซ้ใบหน้าลงบนซอกคอขาวทั้งสามร้อยหกสิบองศา ไม่สนว่าซีลีนาจะเบี่ยงหน้าหนีหรือแง่งอนใส่ ด้วยว่าเขาอดใจไม่ไหว และไม่คิดจะอดใจอะไรอีกแล้ว
“อื้อ เอ็ดคะ” เสียงอู้อี้อยากบอกให้เขาพอเสียที ด้วยเวลานี้เธอไม่พร้อมตอบสนองด้
