“มีอะไร” น้ำเสียงติดจะเย็นชาห่างเหิน ทำให้ซีลีนายิ่งน้ำตาร่วงจนชุ่มโชกเสื้อสูทเนื้อดีราคาแพง บนแผ่นหลังที่เธออาศัยซบซับน้ำตา เขามันซาตานตัวร้าย เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะใจจืดใจดำ ทิ้งเธอไปง่ายๆ ทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ใดๆ กันทั้งสิ้น “ทำไมคุณต้องทำเสียงเย็นชากับซินนี่แบบนี้ด้วยล่ะคะ ฮึก” ถามเขาพลางสูดน้ำหูน้ำตาให้มันไปพ้นๆ ปกติก็ไม่ใช่คนอ่อนแอเจ้าน้ำตา เว้นแต่ว่าจำต้องรับบทในการแสดง แต่คราวนี้เธอใจหายจริงๆ ที่กำลังจะถูกตัดทิ้งเยื่อใย ที่แอบเพาะบ่มไว้กับเขา “ผมว่าผมพูดชัดเจนแล้วนะ ซินนี่ยังมีอะไรข้องใจอีก ซินนี่ต้องการให้ผมปล่อย ตอนนี้ผมก็ปล่อยแล้ว แล้วทำไมซินนี่ยังทำเหมือนไม่พอใจ” เอ็ดเวิร์ดยินยอมหันกลับมาหาคนเจ้าน้ำตา เมื่อรู้ว่าร่างเพรียวที่โอบเขาไว้ เริ่มสั่นสะอื้นไห้หนักกว่าเดิม มือหนาเกลี่ยไล้หยดน้ำตาที่ร่วงพรูบนหน้าสวยอย่างอ่อนโยน เฮ้อ นี่หญิงสาวกำลังทำให้เขาไขว้เขว เขา