“ขอบใจจ้ะ”
เอ็ดเวิร์ดรับรู้ได้ไม่ยากถึงความไม่ชอบมาพากลของผู้หญิงสองคน ที่อาจจะยังปรับตัวเข้าหากันไม่ได้ ก็แน่ล่ะ ขนาดเขาเองยังปรับตัวเข้ากับเธอไม่ได้เลย แต่ว่า...เมื่อคืนก็เข้ากันได้ดีนี่นา เฮ้อ งงกับชีวิต ครั้นจะนั่งนิ่งโดยไม่แยแส ก็รู้สึกแย่เหลือเกิน เลยต้องทำอะไรสักอย่าง อย่างน้อยก็ให้สถานการณ์ในตอนนี้ดีขึ้น
“คุณแม่รับไข่เจียวกุ้งมั้ยครับ” เขาถามมารดา ก่อนจะหันหน้าไปมองภรรยา และพยักพเยิดเป็นเชิงบอกอะไรบางอย่าง เมื่อมองเห็นแล้วว่าจานอาหารนั้นอยู่ใกล้ซีลีนาที่สุด
“ซินนี่ตักให้นะคะ” เธอกุลีกุจอด้วยความเต็มใจ ก่อนจะวางไข่เจียวกุ้งลงในจานของผู้สูงวัยกว่า
ท่ามกลางการลุ้นระทึกของคุณเฟดเดอเร่อ เอ็ดเวิร์ดและซีลีนา ว่ามารดาเขาจะทำอย่างไรต่อไป อาจจะเขี่ยออกไว้ข้างๆ จาน หรือตักกลับไปให้คนที่ส่งมา
“ขอบใจจ้ะ...ลองทานยำนี่ดูนะ รสชาติดีไม่จัดมาก” คุณวันทานี ยิ้มให้น้อยๆ หลังพูดจบ ก่อนจะขยับจานย
