Sabina
HINDI ko nagawang makapasok ngayong araw dahil sobrang sama ng pakiramdam ko. Pinilit ko lang bumangon sa kama kanina para makakain ng umagahan.
Masuka-suka ako nang nangalahati sa niluto kong porridge. Hindi lang ba masarap o sadyang hindi ko gustong kumain? Pero kailangan kong uminom ng gamot.
Speaking of gamot, hindi ako nakabili kahapon dahil hindi ko inaasahan na matutuloy ang pagkakasakit ko. Kailangan kong bumili.
Naiiyak ako habang nagbibihis. Hindi ako sanay alagaan ang sarili tuwing may sakit dahil parating naandiyan sina Mommy kapag nagkakasakit ako at aalagaan ako.
“I miss my mommy, daddy, and kuya.” Sa mga ganitong pagkakataon ay naiisip kong umuwi sa bahay. Kaya lamang ay kailangan kong tibayan ang sarili. Hindi sa lahat ng oras ay maaalagaan ako ng aking pamilya.
