Sabina
HINDI AKO iyakin—o mas magandang sabihing hindi ako umiiyak sa harapan nang maraming tao. Kung iiyak man ako, parating patago. Because it may destroy the image I built for years, kung saan ay ang nakikita lamang ng iba ay ang masayahing version ko. Even to my family, I never cried in front of them.
Natuto akong kontrolin ang emosyon ko. Kaya nakakapanibago na hinayaan kong tumulo ang luha sa coffee shop matapos naming mag-usap ni Bridget.
Hindi dapat ako nagpapaapekto, pero dahil alam ko sa sarili na maaaring tama siya sa ibang sinabi niya, bumigat ang nararamdaman ko, to the point na hindi ko kinaya.
Hindi ako dapat nagseselos, pero mabilis sabihin ngunit mahirap gawin. Kahit sabihin ko sa sarili na huwag makaramdam ng selos, hindi nagpapaawat ang nararamdaman ko.
Malakas pa
