“อ๊ะ อื้อ” ร่างบางที่นอนหลับไปกว่าชั่วโมงเริ่มฟื้นคืนสติ เสียงครางของเธอทำให้ครินต์รู้ตัวว่าเมียสาวกำลังจะตื่นเขาจึงแกล้งหลับต่อ ทั้งที่จริงกลางกายของเขากำลังตื่นเพราะเสียงของเธอ
“ปะ..ป๊าคะ” ซินเนียเรียกครามที่นั่งอยู่มุมห้อง ยกยิ้มมุมปากมองลูกชายแสนเจ้าเล่ห์
“อ้าว ฟื้นแล้วเหรอหนูซิน?”
“มะ..หมอคนนั้น”
“ป๊าจัดการไปแล้ว” ช่วยไม่ได้ ครินต์เลือกแกล้งหลับเอง ความดีความชอบครั้งนี้จึงตกเป็นของเขา
“ว่าแต่หนูรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่หมอ?”
“ไม่คุ้นหน้าค่ะ อีกอย่างพูดชื่อหมอผิดคนเขาก็ไม่รู้ ตามหลักต้องรู้ไม่ใช่เหรอคะ?” เธอเอียงคอถามด้วยความสงสัย และพยายามจะลุกจากเตียงเนื่องจากไม่อยากให้ครินต์ต้องอึดอัด
“อยู่บนนั้นก่อน เดี๋ยวหน้ามืดลงมา” ครามห้ามเพราะกลัวลูกสะใภ้จะล้มและได้รับอันตราย
“ไม่ดีกว่าค่ะ หนูกลัวครินต์อึดอัด”
“ไม่หรอก เชื่อป๊าสิ” ไม่ได้อยากจะช่วย แต่รู้ดีว่าถ้าไม่เล่นตามแผน ลูกชายตัวดี
