"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ"
"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"
ชีวิตม.ปลายที่แสนตื่นเต้นเพราะนักเรียนห้องนี้เพิ่งจะสลัดลุกนักเรียนมัธยมต้นไปหมาดๆ
ครูนก: สวัสดีค่ะนักเรียนหลายๆคนจะทราบกันดีว่าโรงเรียนของเรามีเชื้อสายมาจากประเทศญี่ปุ่น ซึ่งแน่นอนว่าระดับชั้นม.ปลายนี้จะมีการเรียนภาษาญี่ปุ่นเพิ่มเติม ทางโรงเรียนจะมีครูสอนภาษาญี่ปุ่นมาสอนพวกเราในวันพรุ่งนี้
อ๋อม: อาจารย์ขาผู้หญิงหรือผู้ชายคะ
"อ๋อมนักเรียนสุดแซ่บแถมมั่นเอ่ยปากถามอาจารย์ "
เลดี้: ตอแหล!!
อ๋อม: อีกระเทย!!!
เลดี้: มึงสิอีกระเทย!!!
ครูนก: นี่หยุดเลยนะวันแรกก็จะตีกันเลยหรือไง
นามิ: พอได้แล้วเลดี้อย่าไปยุ่งกับมันเลย
นามิ จัง สาวน้อยลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ครอบครัวของเธอทำธุรกิจโรงงานอุตสาหกรรมแต่ตัวเธอกลับต้องมาเรียนอยู่ที่นี่เพราะแม่ของเธอตัดสินใจแยกทางกับคุณพ่อ
กัสจัง: อีอ๋อมเก็บความร่านของมึงไว้เถอะ!!
วู้วววว!!
เสียงโห่แซวของพวกนักเรียนหลังห้องดังขึ้นเมื่อกัสจังฝาแฝดของนามิเอ่ยปากด่า
ครูนก: หยุด!!!!
ทุกคนต่างพากันเงียบไม่มีใครพูดอะไร จนกระทั้งเสียงฝีเท้าค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่หน้าประตูห้อง
"เชี้ย!! หล่อสัส!!"
"เสียงดังไปถึงข้างล่างเลยนะครับ"
ครูนก: ครูพายุไหนว่าจะมาพรุ่งนี้ไงคะ
ครูพายุ: วันนี้เสร็จธุระไวเลยรีบมาครับ
ครูนก: นักเรียนค่ะนี่คือครูพายุ เป็นลูกชายของผอ.เพียว ครูพายุจะมาสอนวิชาภาษาญี่ปุ่นและวิชาศิลปะในชั้นม.ปลาย
อ๋อม: หล่ออ่ะแก
เสียงของอ๋อมและเพื่อนไปทำเอานามิ จัง กัสจัง และเลดี้ถึงกับเบะปาก
ครูพายุ: สวัสดีครับทุกคน หวังว่าจะตั้งใจเรียนกันนะ
เลดี้: แล้วพวกเราจะเลือกหัวหน้าห้องกันวันนี้เลยไหมคะ เมื่อกี้หนูก็ต้องทำหน้าที่หัวหน้าไปก่อนแล้ว
ครูนก: ฝากครูพายุจัดการด้วยนะคะ เหนื่อยหน่อยนะคะดูแลเด็กห้องนี้
"ครูนกส่ายหัวให้ครูพายุก่อนจะหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปทิ้งให้ครูพายุยืนมองเด็กนักเรียนที่แสนจะเรียบร้อยก่อนจะถอนหายใจออกมา"
อ๋อม: ครูจะมาเป็นที่ปรึกษาห้องหนูหรอคะ
"สีหน้าน้ำเสียงของแม่นางนี่ดูสตอสุดๆ!!"
ครูพายุ: เป็นที่ปรึกษาหรอ....ไม่แน่ใจแต่จะอยู่กับพวกเธอจนจบม.6แหละ
กัสจัง: นานๆจะมีครูหล่อๆมาสอนค่อยกระชุ่มกระชวยหน่อย
นามิ: เบาได้เบา!
ครูพายุ: นี่เป็นแฝดกันหรอแยกไม่ออกเลย
นามิ: ค่ะ หน้าเหมือนกันขนาดนี้เนอะๆ //ฉันหันมาคุยกับกัสจังก่อนจะหัวเราะคิกคัก
ครูพายุ: แล้วชื่ออะไรกันบ้างไหนลองแนะนำตัวตามเลขที่หน่อยสิ
เมื่อทุกคนขานชื่อของตัวเองเสร็จจนมาถึง นามิสาวน้อยก็รีบลุกขึ้นพร้อมกับแนะนำตัวจนครูหนุ่มถึงกับเงยหน้าขึ้นมามอง
นามิ: ชื่อนามิ คิมูระหรือชื่อไทย มาลินี ปราชญ์หาญ เรียกนามิจังก็ได้ค่ะ
ครูพายุ: อืม...
หลังจากที่ทุกคนแนะนำตัวเสร็จครูพายุก็ยังมองๆนามิและกัสจังสลับกันไปมาก่อนจะเริ่มแจกกระดาษให้นักเรียนเขียนชื่อคนที่ต้องการให้เป็นหัวหน้าห้องใส่ลงในโถหน้าชั้นเรียน
ผลคะแนน
อันดับ 1. นามิ คิมูระ
เลดี้: ชนะค่ะ!!!!
เสียงตบมือดังขึ้นหลังจากที่เลดี้ประกาศผลคะแนน ครูหนุ่มก็ได้แต่นั่งยิ้มให้กับความซุกซนของเด็กห้องนี้ก่อนจะเริ่มพูดคุยเพื่อละลายพฤติกรรม
กัสจัง: นามิทำไมครูพายุถึงมองแกจังเลยอ่ะ
นามิ: เพราะฉันสวยมากไงล่ะ ฮ่าๆๆ
กัสจัง: จ้าาาา
เลดี้: ฉันว่าครูพายุหูตาแพรวพราวดูเจ้าชู้ หล่อแต่เลวฉันไม่เอาด้วยคน
นามิ: เค้าจะเอาแกหรอเลดี้ //ฉีนหันไปมองเพื่อนก่อนจะถูกสายตาของเพื่อนตบกับมา
ทั้งสามคนนั่งหัวเราะกันโดยไม่ได้สังเกตว่าครูพายุยังคงนั่งมองอยู่ แถมยังมีสายตาจากเพื่อนร่วมห้องอย่างอ๋อมที่จ้องนามิไม่ลดละ
พักกลางวัน
ชูวิทย์: นามิอาจารย์เรียกให้ไปหาที่ห้องดนตรีน่ะ
นามิ: อ่าวหรอโอเคๆ ขอบใจมากนะชูวิทย์
ทันทีที่สาวน้อยวิ่งมาถึงห้องดนตรีก็ต้องแปลกใจเพราะในห้องกลับไม่มีคนอยู่เลย แต่มีเพียงอ๋อมและเพื่อนที่ยืนจ้องหน้าฉันอยู่
อ๋อม: ตบมัน!!
แรงมือและแรงเหวี่ยงถาโถมเข้ามาไม่หยุด นามิรวบรวมพลังที่มีจับหนึ่งในนั้นเหวี่ยงกระเด็นก่อนจะกระชากผมของอ๋อมจนอ๋อมหงายหลัง
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!!!"