"แต่ฉันไม่ได้นอนกับคุณเพราะรัก ฉันอยากนอนกับคุณเพราะแค่อยากลืม" ลภัสอยากปลดแขนของจัสมินออกจากลำคอ แต่กลับกลายเป็นการยืนนิ่งเพื่อเปิดทางให้เธอจูบลงมาบนปากของเขา
คนเมาอาจจะขาดสติ อะไรก็คงเกิดขึ้นได้ แต่เขาเชื่อว่าความเมาทำอะไรจัสมินไม่ได้ เธอทำแบบนี้เพราะอยากลืมผู้ชายคนนั้น ในเมื่อเธอเลือกเขาแล้ว เขาก็จะทำให้เธอลืมให้ได้เช่นกัน
มือหนาทำหน้าที่ปลดอาภรณ์ที่คนตัวเล็กสวมใส่
สาบานว่าไอ้คนที่มันทำให้เธอเสียใจ จะไม่มีสิทธิ์ในตัวผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป
อย่าแม้แต่จะคิดริอ่านแตะต้อง คนอย่างลภัสจะปกป้องผู้หญิงคนนี้เอง
"ผมจะไม่ทำให้มินรู้สึกแย่ด้วยคำว่าเราเจอกันช้าไป ไม่ว่าที่ผ่านมาคุณจะเป็นยังไงและเจออะไรมา ผมไม่แคร์" จัสมินเม้มปากแน่น ร่างกายสั่นเทิ้มเมื่อตะขอบราถูกปลดก่อนที่ความอวบอิ่มคัดตึงจะเด้งออกมาท้าทายสายตา
ลภัสดันร่างบางไปที่เตียงก่อนจะผ่อนร่างนิ่มให้ราบลงไปบนนั้นอย่างอ่อนโยน
ดวงตากลมสวยเร
