“คนบ้า เดี๋ยวผีบ้านผีเรือนท่านก็มาหักคอเอาหรอกค่ะ”
“ผีบ้านผีเรือนใจร้าย มันก็ไม่ทำให้ผมเสียใจเท่ามินใจร้ายกับผมหรอกนะ”
“…”
“มันแข็งไปแล้ว ทำไงดีอ่ะ”
“…”
“มันปวดมากเลยนะ ถ้ามินไม่เชื่อ มินจับดูได้เลย”
“ทะลึ่ง!” ลภัสหลุดเสียงหัวเราะเบาๆ อย่างชอบใจ ชายหนุ่มสาวเท้าเข้าไปที่เบื้องหน้า ตามด้วยการรวบร่างบางเข้ามากอดทันที
“ผมชอบเวลาแบบนี้ของเราสองคนจัง”
“เวลาแบบไหนกันคะ ยังคิดทะลึ่งๆ อยู่ไหมอ่ะ”
“เปล่า ผมหมายถึง ชอบเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน คุยกัน และยิ้มให้กัน”
“ผู้ชายแบบคุณหมอภัสเป็นคนแบบไหนเหรอคะ เวลาที่ชอบอะไรก็พร้อมจะทำทุกอย่างให้ได้สิ่งนั้น แล้วพอวันหนึ่งเบื่อขึ้นมา…”
“อย่าดูถูกความรู้สึกของผมสิครับ ผมยังยืนยันนะว่าผมทุ่มเทให้คุณได้ไม่ต่างจากผู้ชายคนนั้น และผมก็มั่นใจว่าความรู้สึกของผมมันจริงกว่าเขาแน่นอน”
“ขอบคุณล่วงหน้าได้ไหมคะ ขอบคุณที่คุณรู้สึกดีกับฉัน ขอบคุณที่พยายามจน
