ปีศาจจิ้งจอกตนนั้น... เป็นของข้า
เป็นของข้าครั้งที่ 16
คำเตือน nc ทั้งตอนจ้า
หนึ่งมหาเทพและหนึ่งปีศาจจิ้งจอกที่กำลังถูกแผดเผาด้วยไฟราคะนั้น ดูท่าแล้วไม่มีท่าทีเลยว่าไป่ถิงถิงจะรอดพ้นเงื้อมมือของหงเฟยจวินไปได้ ร่างสูงตามประกบปากจูบไป่ถิงถิงตลอดไม่ว่าร่างบางจะพยายามหันหน้าหนีเพื่อสูดอากาศเข้าปอดเพียงใด
“อื้อ.. ทะ.. ท่านเฟยจวิน ข้าหายใจไม่ได้” ไป่ถิงถิงดันใบหน้าหล่อเหลาของหงเฟยจวินออก ก่อนจะบ่นออกมาพร้อมทำปากยื่น
หงเฟยจวินจึงก้มลงไปจุ๊บไป่ถิงถิงเร็วๆ อีกครั้ง “ข้าก็ลืมไปว่าเจ้าต้องใช้อากาศหายใจ”
“แล้วท่านไม่ใช้อากาศหายใจหรือ” ไป่ถิงถิงมองตาขวาง
หงเฟยจวินยิ้มมุมปาก “ข้านั้นสามารถกลั้นหายใจได้นาน เจ้าอยากรู้หรือไม่ว่านานเพียงใด ข้าจะสาธิตให้เจ้าดู” หงเฟยจวินใช้ปลายจมูกสัมผัสที่ปากของไป่ถิงถิงราวกับหยอกล้อ
“อื้อ.. ท่านนี่ช่างมีประสบการณ์มากเสียจริง ไม่รู้ว่าฝึกกับสาวงามมาแล้วกี่คน”
หงเฟ
