BERKAN
Rakıdan bir yudum daha aldım. Hala siktiğimin aklı başımdaydı. Oysa dibine kadar unutmak istiyordum. Bunu bana nasıl yapardı ya? Nasıl? Hiç mi belli edememiştim sevgimi? Hiç mi kalbinde yer edinememiştim? İkimize ait bir varlığı nasıl bir anda kestirip atabilirdi? Onun için bu kadar kolay mıydı gerçekten bir candan vazgeçmek?
Pişmanlıktan kavruluyordum. Keşke adam akıllı korunsaydık. Keşke hamile kalmasaydı. Vicdanımın sesi beni öldürüp bitiriyordu. Bir cana kıymıştık. Bir can bizim yüzümüzden sonsuzluğa kavuşmuştu. Bize ait olan minik bir kalp...
Bir yudum daha aldım. Aşk bu kadar can yakmamalıydı. Bu kadar perişan etmemeliydi kimseyi.
“Aldırmış lan,” dedim öfkeyle. İçimdeki öfke soğumuyordu bir türlü. Aldırması bir yana benimle konuşması gerekmez miydi? İstemiyorum, aldıralım
