BERKAN
Uzun zaman sonra ilk kez emniyete ıslık çalarak giriş yaptım. Mutluydum ve bunu kelimelerle tarif etmek benim için zordu. Berkay gibi sanatçı ve şair tarafım yoktu. Kelimelerle aram hiçbir zaman iyi olmamıştı. Zaten edebiyatı da sevmezdim. Yine de tarif etmem gerekirse içimde şarkılar fısıldayan bir adam vardı.
Zeynep ile göz göze gelince selam verdim. Asuman’ın tehdidi zihnimde çalınca gülümsedim. Diğer kızları tanıdığı için sorun etmiyordu ama Zeynep’i bir kez düşman bellediği için kolay kolay ona karşı gardını indirmeyecekti.
“Yüzünde güller açıyor. Gece iyi geçmiş anlaşılan.”
“Sana ne oğlum,” dedim Tahir’e. Oturup dedikodu yapacak adam mıydım? Başka işimiz gücümüz yok muydu?
“Sana dediğim adamı araştırdın mı?” diyerek konuyu değiştirdim. Bir umut Bekir’in bir açığını bulur
