EDNALYN
Nakasalubong ko si Everette na pababa ng hagdan pagbalik ko ng sala. Balak ko ng umakyat hindi ako natuloy. Nanatili ako upang antayin na lamang siya makarating sa baba ng hagdan. Nagulat pa ito ng makita niya ako sa baba at kakamot sa ulo niya dahil masama ang tingin ko sa kaniya.
"Niyaya ako ni Siobeh," tila nanghihingi ito ng pasensya sa akin. "Baka kung anong isipin mo bakit galing ako sa taas advance lang ako ayaw kong awayin mo ako,"
Inirapan ko siya. Pambihira talaga 'tong anak ko wala talaga maitatago.
Humalukipkip akong tinaasan ko siya ng kilay. Dammit. Anong pauso nito ngayon at kung makatitig sa akin ay kay lalim. Drama ha? Sakalin kita riyan akala mo. Bulong ko pa.
Mahina itong tumawa dahil narinig pala ang huli kong sinabi.
Hindi ako nakatiis at ayaw man nitong
