หลังจากจัดการแยกผู้เป็นย่ากับยายไปไว้คนละด้านแล้ว พิมพกานต์ก็เดินเข้าไปในครัว เพื่อจัดหาสำรับกับข้าวไปให้ทั้งคู่โดยมีผู้เป็นป้ากับน้าสาวช่วยกันยก เมื่อเธอไม่ได้นั่งอยู่กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งปัญหาจึงไม่เกิดขึ้น
“น้องแพงเข้าไปกินในครัวเถอะ ป้าจัดข้าวไว้ให้แล้ว” นางแน่งน้อยเดินมากระซิบบอก ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในครัวเหมือนเดิม
“จ้ะป้าน้อย”
“อ้าว...นั่นรถเจนนี่นา”
เสียงอุทานของน้าสาวทำให้พิมพกานต์หันไปมอง จึงเห็นรถยนต์สี่ประตูสีดำคันใหญ่แล่นเข้ามาจอด ตอนแรกดูไม่คุ้นสายตานักเพราะสภาพของรถถูกฝุ่นจับจนเขรอะทั้งคัน ทว่าครั้นประตูฝั่งคนขับถูกเปิดออกเห็นชายหนุ่มร่างสูงในชุดกางเกงยีนสีดำเสื้อยืดคอปกแขนสั้นสีขาวก้าวลงมา หญิงสาวจึงวิ่งถลาไปหาด้วยความดีใจปะปนด้วยเสียงสะอื้นไห้
“พี่เจนจ๋า แม่ตายแล้ว...”
เจนภพกางอ้อมแขนกว้างออกแล้วสวมกอดร่างบอบบางของน้องสาว ซึ่งเป็นลูกของน้าชายเอาไว้อย่างแนบแน่นด้วยความส
