รินรดามัวแต่เป็นกังวลเรื่องการร้อยเรียงคำพูดที่จะบอกกล่าวถึงการมารบกวนของเธอ จึงไม่ได้สังเกตเลยว่า ชายผู้นี้ไม่ได้แนะนำตัวเองว่า เขาคือใคร ใช่คนที่เธอต้องการพบหรือไม่?
“พ่อเลี้ยงคะ คือดิฉัน...”
หญิงสาวหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง เมื่อกวาดตามองรอบๆ ห้องรับแขก แล้วเห็นคน
งานทั้งสองยังยืนหน้าสลอนอยู่ตรงมุมห้องก็ถึงกับไม่กล้าเอ่ยพูดอะไรออกมา คำพูดของมารดาได้ผุดขึ้นมาในโสตประสาททันที
‘พยายามอย่าเผยตัวว่า ยูริเป็นลูกสาวของยากูซ่า เป็นลูกสาวของฮิคาระ คานาเมะ ไม่เช่นนั้นแล้ว ยาสุโนะมันจะตามเจอได้’
“พ่อเลี้ยงคะ ดิฉันขอสนทนากับพ่อเลี้ยงเป็นการส่วนตัวได้ไหมคะ”
พ่อเลี้ยงคิวากรหันไปมองลูกน้องของตนเองที่พากันยืนก้มหน้านิ่งอยู่ตรงมุมห้อง พลางหัวเราะฮึๆ อยู่ในลำคอ เพราะรู้นิสัยของลูกน้องจอมป่วนทั้งสองดีว่าทำท่าก้มหน้านิ่งไปอย่างนั้นแหละ เพราะแท้ที่จริงแล้ว ทั้งทิมและป๋องกำลังเงี่ยหูตั้งอกตั้งใจฟังการสนทนา
