“ผมชื่อทิมครับ จะเรียกไอ้ทิม เหมือนที่พ่อเลี้ยงเรียกก็ได้ครับ”
ทิมแนะนำตัวด้วยท่าทีสุภาพ พออาคันตุกะสาวคลี่ยิ้มให้ ก็ถึงกับตาพร่าไปกับรอยยิ้มนี้ คำพูดที่หลุดออกมาในประโยคต่อไปจึงติดขัดเล็กน้อย
“เอ่อ...คุณ...คุณผู้หญิงทำตัวตามสบายเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปเอาน้ำเย็นๆ มาให้คุณผู้หญิงดื่มก่อนครับ”
เอ่ยบอกไปแล้วทิมก็รีบเดินเป็นวิ่งเข้าไปในห้องครัว เพื่อเตรียมน้ำดื่มให้กับอาคันตุกะสาว และพออยู่คนเดียวในห้องครัวใหญ่ ก็เอ่ยพูดราวกับคนที่ยังหลงละเมออยู่กับรอยยิ้มหวานๆ ที่ได้เห็นเมื่อสักครู่
“ผู้หญิงอะไรวะ ยิ้มสวยชะมัด เห็นแล้วหัวใจไอ้ทิมแทบละลาย ถ้าเธอเป็นคนของพ่อเลี้ยงสันชัยจริงก็น่าเสียดายของสวยๆ งามๆ ที่ต้องไปนอนอยู่ในซังเตกับพ่อเลี้ยงสันชัย”
ขณะที่พึมพำออกมา มือใหญ่ก็ทำงานเป็นระวิง หยิบก้อนน้ำแข็งมาจากแม่พิมพ์ลงไปในแก้ว ก่อนจะเทน้ำดื่มลงไปจนเกือบเต็ม จากนั้นก็ยกไปเสิร์ฟให้กับอาคันตะกุสาวที่
