The Tale of Spirit

Chapter Twenty Five

I sip my coffee to make myself relax, I am pissed off right now. I put the cup on the table, I stretch my arms and legs.

I let out a big sighed, "he hat now?" I asked them in irritated tone.

"Mika! Relax lang okay!" Pagpapakalma saakin ni Nanami.

I rolled my eyes in response. We have to explain everything to her.

Mabuti nga naisipan niyang bigyan muna kami ng kape at paupuin sa sofa bago kami magpaliwanag.

"So let's start?" Tanong ni Nanami.

"Daming satsat paliwanag mo na!" I angrily hissed.

"Sister Serina bago ka naging spirit, may nangyari ba na weird?" Nanami asked.

Tumango si Sister and she started to tell us her story.

"Nung friday nagkaroon ng seirin's destruction sa lugar na ito. Una naming inasikaso ang mga bata papunta sa safe place pero that time may isang batang nawawala. I tried to find her, umalis ako sa safe place para lang mahanap siya. Sa paghahanap ko sa kanya I was strucked by a dark light. Bago ako nawalan ng malay, 'yung batang hinahanap ko, she stood in front of me at unti-unting naging dalaga ang features ng muka at katawan niya. She gave me a gray gem. Sabi niya if I still want to live touch this gem. Sinunod ko ang utos niya I touched it and then I loss my conscious."

"Iyung batang hinanap mo, she's our queen and she's also the one who told me to came here and explain everything to you," sambit naman ni Nanami.

Kaninong mas weird 'yung nangyari saakin bago ako naging spirit o 'yung nangyari kay Sister.

"Nanami ikaw ba ang laging inaatasan na ipaliwanag ang lahat sa mga magiging bagong spirit?" Tanong ko.

Nakakapagtaka kasi? Nung naging spirit ako si Nanami rin 'yung nagpaliwanag saakin.

He nodded in response, "anong sunod na nangyari?" Tanong muli ni Nanami.

"Kinausap ako ng angel ko, he's name is Uranai. He gave me my spiritual dress, and this book," Ipinakita niya saamin 'yung librong hawak niya.

"I think that is your weapon," I said, Nanami agreed with me.

"You're able to predict the future using that book. I'm sure you also have a special abilities like us. Balang araw malalaman mo rin kung ano 'yun," dagdag ko

Napatango naman siya sa sinabi ko, "Your hair changed its color right?" Tanong ko rito.

"Yes, it turned into gray pati rin ang mga mata ko," she replied.

Ayaw niya nun? 'Yung mata niya kulay abo edi parang amerikana ang dating niya nun. 'Yung akin kasi nagiging pula sa tuwing nasa spirit form ako.

Okay na 'yun para naman hindi magtaka ang mga kasamahan ko sa PGF.

"Ano 'yung special abilities niyo?" She curiously asked.

Special abilities ito 'yung abilidad namin na namumukod tangi sa lahat ng powers namin. Gaya ko naghe-heal ang mga sugat ko.

"Ako naghe-heal 'yung mga sugat ko agad, kaya mahirap akong patayin," biro ko rito.

She looks amazed nang malaman niya ang special ability ko.

"How about you Nanami?" Ibinaling niya naman ang tingin niya kay Nanami.

Nanami smiled at her, inilabas ni Nanami ang weapon niyang walis. Ginaya niya 'yung libro ni Sister.

"I can imitate your weapon or other spirit's weapons, but mahina ito kumpara sa original," Nanami explained to her.

Mistulang kuminang na parang stars ang mga mata niya.

"Yung akin kaya ano?" We just shrugged our shoulders in response. Siya kase ang makakalaam nun.

"Ah may sasabihin pala ako," sambit ni Nanami.

Tinaasan ko siya ng kilay, "ano?" Taray na tanong ko rito.

"We have to go in our dimension," kumunot ang noo ko, bakit?

"May another dimension tayo?" Tanong ni Sister. Tumango ako sa kanya.

"Bakit, may problema ba roo ?" Tanong ko rito.

"Nope we don't have any problem," he sighed.

"Magkakaroon ng SvS," sambit nito.

"Anong SvS?" ngayon ko lang narinig iyon eh! PvP lang. Player vs. Player.

"Spirit vs. Spirit, lahat ng spirit kailangan sumali roon. Ang mananalo siya ang tatanghaling 'The Great Spirit,'" he explained.

"I'm not interested," I boredly said. Isa pa nandito kami sa bahay ampunan para magawa ko 'yung ipinapagawa ni Headmistress na tulungan ko ang mga madre na mag-alaga ng bata. May magre-report sa kanya kung tumtulong nga ko.

"You have to be there, marami kang dapat malaman. Isa pa kalahating araw ka lang mawawala sa mundo ng tao. Habang isang buwan kanamang nandoon sa mundo natin, iba ang timeline natin sa kanila Mika!"

Muka namang may thrill kung pupunta nga ako sa mundo namin.

"Sige na nga sasama na ko, ikaw Sister Serina sasama ka?" Tanong ko rito. She gave me a sweet smile and nodded.

"Sasama ako, tutal kalahating araw dito eh katumbas ng isang buwan sa mundo natin. Gusto kong makita ang mundo ng mga spirit na gaya natin," she said.

"What's your plan?" tanong ko kay Nanami.

He gave me a grin, "Sister anong oras natutulog ang mga bata?" Tanong niya.

"Tuwing 8:00 pm," she replied, tumango si Nanami.

"Pagtulog ng mga bata, 'yun ang oras na aalis tayo."

I nodded in response, "sige oras na ng meryenda ng mga bata ngayon." Wika ni sister.

Lumabas kaming tatlo sa opisina ni Sister Serina. Pumunta kaming dalawa sa kusina, may ibang madre na roon na nagluluto.

"Sister Serina tawagin mo na ang mga bata," utos sa kanya ng isang matandang madre.

"Opo Mother," pagsunod nito sa kanya. Hala! naiwan akong mag-isa dito.

"Iha! Pinadala ka ba ng Philippine academy?" Tanong nito saakin.

"Opo," I replied.

"Ganun ba? Binilin ka saakin ni Ms. Headmistress bantayan daw kita kung may ginagawa ka dito, Pakidala naman ito sa lamesa," utos nito saakin.

Since wala akong magawa, dinala ko na 'yung mga spaghetti sa lamesa buti na lang may tray doon, napadali ang trabaho ko.

Nakaupo na ang mga bata doon. "Bakit siya 'yung nagdala nung meryenda natin baka nilagyan niya ng lason iyan," sambit nung batang naipit ko kanina. Romeo ba pangalan nun?

Nginitian ko siya nang napakatamis.

"Don't worry kids, siya lang naman ang lalasunin ko," I said in a very sweet tone.

"Ehem," napalingon naman ako sa likuran ko. 'Yung matandang madre.

"Mother Irene lalasunin niya raw po ako," pagsusumbong ni Romeo.

Aba! Nagawa niya pang magsumbong ah!

"Anong sabi mo?" Tanong nito saakin.

"Lalasunin ko po siya!" I replied without any doubts.

Pinanlakihan ako ng mata nito. "Ano?!" tanong nitong muli.

Bingi! Matanda na kasi eh!

"Lalasunin ko po siya ng pagmamahal ko na parang ako ang nanay niya," I smiled.

"Sige po balik na po ako sa kusina," pagpaalam ko.

"Papainumin ko ng panlinis ng silver iyan," I muttered

"W-what?!" Ang lakas naman ng pandinig nito.

"Papainumin ko po siya ng juice," pagpapalusot ko.

Muka namang satisfied na siya sa sinabi ko. Gawin ko talaga iyon pagnainis ako sa batang iyan.

Nang oras na ng pagtulog ng mga bata at tulog narin ang ibang madre. Nanami turned the pillow into our own appearance. Mayroong pillow Mikaela, pillow Sister Serina at pillow Nanami.

Ito 'yung magsisilbing diguise na kunware nandito parin kami sa bahay ampunan na natutulog, dahil ang totoong kami ay nasa ibang mundo.

Para safe rin kami at hindi magtaka kung bakit wala kami buong gabi.

"Let's go!"