ป้องไปที่บ้านของนฤมล เขาไม่ได้สนใจเรื่องที่เธอเป็นแม่ม่ายดวงกินผัวหรือว่ามีหนี้สินรุงรังอยู่ข้างหลัง เขารักในความขยันของเธอ ความมีน้ำใจที่เธอมอบให้เขา ทั้งที่เธอคิดว่าเป็นแค่เด็กในร้านคนหนึ่งเท่านั้น
เขาไม่อยากเข้าข้างตัวเอง แต่เขาก็พอดูออกว่าเธอเองก็มีใจให้กับเขา แต่คงติดที่เธอไม่กล้าก้าวผ่านความกลัวในครั้งนี้ ‘การมีรักครั้งใหม่’
เธอคงกลัวที่เขาจะเจอดวงกินผัวที่ชาวบ้านบอก หรือว่าอาจจะยังกลัวว่าตัวเองจะมีรักใหม่ไวเกินไปแล้วจะโดนชาวบ้านว่าให้ได้
พอเข้าใจเธออย่างนี้แล้ว เขาก็ยิ่งไม่อยากยอมแพ้ และพยายามที่จะจีบเธอให้ได้
“ป้อง ป้อง” นฤมลเรียกเขา เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นจ้องหน้าเธอแล้วเหม่ออยู่
“ครับ พี่มล”
“แม่พี่ถาม ว่าป้องเป็นคนที่ไหน”
“อ๋อ ผมเป็นคนทุกที่ครับแม่” เขาบอกให้พวกเธอขำ
“ไอ้หมานี่ มันกวนตีนดี แม่ชอบ” ปราณีบอกแล้วตักอาหารใส่จานให้กับเขา
“กวนแบบนี้จะมาจีบลูกแม่จริงไหม หรือแม่แค่คิดไปเอง”
“จีบจริงครับ ผมชอบพี่มล ถ้าพี่มลไม่รังเกียจผม ผมก็อยากมาดูแลพี่มลในฐานะแฟน” เขาพูดตรงจนนฤมลกลืนข้าวไม่ลง ทั้งเขิน ตื่นเต้น กังวล สับสน ความรู้สึกมันปนเปไปหมดจนทำตัวไม่ถูก
“พี่เป็นม่ายนะป้อง ไม่ใช่ม่ายธรรมดาด้วย พี่แต่งงานมาแล้วสองครั้ง สามีตายทั้งสองคน คนล่าสุดก็ตายไปเกือบสี่เดือนแล้ว ป้องคงยังไม่รู้ ว่าใครๆก็บอกว่าพี่เป็นคนกินผัว” เธอพูดเสียงเบา ยอมรับว่าเธอเองก็กลัวว่าหลังจากนี้เขาจะเปลี่ยนไป
“คอยดูสิครับว่าถ้าเราคบกัน ใครจะกินใคร” เขาบอกเธอด้วยลีลาการจีบแบบห่ามๆจนปราณีชอบใจเป็นอย่างมาก
“ผ่านๆ คนนี้แม่ให้ผ่าน มันพูดตรงๆดี”
ป้องอมยิ้มที่ว่าที่แม่แฟนนั้นเข้าข้างเขา
“ว่าไงล่ะ ฝ่ายชายเขาออกตัวแรงขนาดนี้ จะลองคบกันก่อนไหม ไอ้เราก็ไม่ใช่สาวๆแล้ว อย่าคิดนาน คบก็คบ ไม่คบก็ปฏิเสธตรงๆ จะได้ไม่เสียเวลากัน ป้องเขาจะได้ตัดใจแล้วไปจีบคนใหม่” ปราณีเร่งรัดลูกสาว เธอรู้ว่านฤมลเองก็มีใจให้อีกฝ่ายไม่น้อย
“อืม ลองคบดูก่อนก็ได้ค่ะ” เธอพูดเสียงอ้อมแอ้มในลำคอ ทำเอาปราณีกับป้องนั้นเอลั่น
“ไป ไอ้ว่าที่ลูกเขย ไปซื้อเบียร์มาฉลองสักสามขวด คืนนี้แม่ค้างที่นี่นะ” ปราณีบอกกับป้องแล้วหันไปบอกกับลูกสาว ที่ตอนนี้อายม้วนด้วยความเขินที่ตอบตกลงไป เพราะกลัวเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น
**********************
หลังจากคบหากันอย่างเป็นทางการแล้ว ป้องจึงยอมรับกับเธอตามตรงว่าเขาคือเจ้าของร้านกาแฟเปิดใหม่ ทำให้เธอกับมารดาอึ้งไปเล็กน้อยในตอนนั้นที่เข้าใจผิด
เขาบอกเหตุผลที่ชอบเธอ ว่าเป็นเพราะเธอขยันขันแข็ง ไม่สนใจที่เธอมีหนี้สินติดตัว และบอกปราณีว่าเขาจะดูแลนฤมลเอง ทำให้ว่าที่แม่ยายนั้นปลาบปลื้มมาก
“มาทำไมดึกแล้ว” เธองัวเงียถามเขาเมื่อคนรักรุ่นน้องนั้นมาหาเธอในยามดึกของคืนหนึ่ง
“ผมแค่เหนื่อยๆ อยากมาหากำลังใจ ไม่มีอะไรหรอก” เขาบอกเธอแล้วขอเข้าไปข้างใน
พอเธอปิดประตูเขาก็อุ้มช้อนตัวเธอไปนั่งด้วยกันที่โซฟา กอดเธอเอาไว้บนตัก ซุกหน้าที่ซอกคอของเธอเหมือนต้องการชาร์จพลังอย่างที่เขาบอก
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
“ไม่มีอะไร บอกแล้วแค่เหนื่อย” ป้องเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้มให้เธอ
“คนนินทาเรื่องที่คุณคบกับแม่ม่ายดวงกินผัวอย่างฉันอีกแล้วใช่ไหมคะ”
“นั่นก็เข้าหูบ่อย แต่ไม่สะเทือนหรอก มลอย่าคิดมากสิ ผมยังไม่คิดอะไรเลย” เขาเรียกเธอด้วยชื่อเล่นหลังจากคบกันแล้ว
“เครียดเรื่องอะไรไม่รู้ มลปลอบไม่ถูกเลย งั้นคงมีวิธีเดียวแล้วที่จะช่วยได้” เธอพูดแล้วลูบไล้ที่แผงอกของคนรัก
ป้องยิ้มกริ่ม เขาใช้มือล้วงเข้าไปลูบที่ต้นขอของม่ายสาวแล้วสบตาเธอด้วยความปรารถนา
ทั้งสองคนโน้มหน้าจูบกันแล้วนฤมลก็ขยับตัวเปลี่ยนเป็นนั่งคาบเอวเขา โยกสะโพกถูเบียดบนตักนั้นเพื่อปลุกความต้องการของเขา ขณะที่เขาปลดเข็มขัดออกแล้วยกตัวเธอที่คาบเกี่ยวเอวอยู่ลุกขึ้นให้กางเกงที่ถูกปลดกระดุมและเข็มขัดไหลลงไปกองที่ขาแล้วใช้เท้าถอดมันออกไป วางเธอลงบนโซฟาด้วยรอยยิ้มที่หื่นกระหาย
เขาถอดเสื้อออกเผยให้เห็นแผงอกที่กำยำในขณะที่เธอเกี่ยวกางเกงชั้นในของตนเองออกไป ส่วนบรานั้นเธอไม่ได้ใส่นอนอยู่แล้ว และชุดนอนบางแสนวาบหวิวของเธอก็เป็นสิ่งที่เขาชอบ
เมื่อกางเกงในชายสีน้ำเงินเข้มของเขาถูกถอดออกไปเป็นชิ้นสุดท้าย ป้องก็จับมันถูไถกับร่องที่ฉ่ำหวานของเธอแล้วกดมันลงไปจนเกือบมดด้าม รู้สึกถึงปลายหัวหยักที่ชนผนังมดลูกเธอดังกึกเบาๆ
นฤมลกัดริมฝีปากล่าง ขนาดของเขายาวเรียวเข้าไปได้ไม่เคยสุดในท่านี้ ท่าเดียวที่จะได้ยินเสียงเนื้อตีกันคือท่าโก้งโค้งให้เขาจากด้านหลังเท่านั้น ซึ่งทั้งสองมักใช้มันเป็นท่าปิดท้าย
เขาโยกสะโพกเข้าหาเธอแล้วโน้มตัวลงไปดูดที่ยอดอกสีหวานอย่างมูมมาม มือก็ลูบไล้เธอไปทั่วด้วยความหลงใหล
ม่ายสาวครางในลำคอเบาๆ แอ่นอกให้เขาดูดดุนด้วยความกำหนัด รับแท่งลำที่เข้ามาถี่ๆอย่างชอบใจ
เธอดันตัวเขาออกให้เขานั่งเอนตัวพิงกับโซฟาแล้วขึ้นไปขย่มโยกบนตักของเขา โน้มหน้าลงไปจูบแลกลิ้นกับเขา ปลายลิ้นอุ่นเกี่ยวกระหวัดกันอยู่นานจนน้ำลายเปรอะเต็มปาก แล้วเธอก็เงยหน้าขึ้น โยกตัวเข้าหาเขา ในขณะที่เขาจูบที่หน้าอกที่กระเพื่อมไหวของเธออย่างมันเขี้ยว
นฤมลถึงจุดหมายไปในท่านั้น เธอลงจากตักของเขาแล้วขยับไปหาโซฟาคลานคุกเข่าโก่งสะโพกให้ยกสูงเชิญชวนให้เขาเข้าไปข้างใน
คนรักรุ่นน้องจับแท่งลำของเขาสอดใส่เข้าไปอย่างเต็มรัก
“อ๊ะ” เธอครางเสียงหลงเมื่อมันเข้าไปได้ลึกจนเธอทั้งจุกและเสียว แต่ก็รู้ว่ามันเป็นความสุขของเขา
“มล อื้ม” เขาครางเรียกชื่อเธอ ใช้มือล็อกสะโพกเอาไว้ให้มั่นแล้วกระหน่ำสะโพกเร่งเร้าลงไปให้ตนเองถึงเส้นชัย
เสียงของทั้งคู่ครางประสานกันพร้อมๆกับเสียงเนื้อที่ตีกันดังลั่นห้องนั่งเล่น
“จะออกแล้ว อื้อ” เขาบอกเธอแล้วถอนแท่งลำออกมา
ม่ายสาวรีบลุกหันหน้าไปทางเขาแล้วอ้าปากรับน้ำอุ่นขุ่นข้นสีขาวเข้ามาในปาก พร้อมทั้งดูดเลียทำความสะอาดแท่งลำนั้นให้เขา
ป้องมีรสนิยมในการปล่อยช้ำรักเข้าปาก มันเป็นสิ่งที่เขาบอกกับเธอตั้งแต่แรก และนฤมลก็ไม่เกี่ยง เพราะเธอเองก็ยังไม่พร้อมที่จะมีลูกในตอนนี้
“หายเครียดหรือยัง” เธอถามเขาแล้วลูบไล้ที่ท่อนลำนั้น ปลุกให้มันทำงานอีกรอบ
“ยังเลย งั้นเราไปต่ออีกรอบในห้องนะ คืนนี้ผมจะค้างที่นี่” เขาบอกเสียงกระเส่า สบตาเธอด้วยความปรารถนา
ป้องอุ้มคนรักรุ่นพี่ขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน พาเธอเดินเข้าไปในห้องนอนแล้ววางบนเตียงอย่างเบามือ แยกขาทั้งสองข้างของเธอออกจากกันแล้วใช้ลิ้นตวัดชิมมันด้วยความหลงใหล
นฤมลครางออกมาแล้วแอ่นสะโพกรับปลายลิ้นนั้น นิ้วมือของเขาบดขยี้เม็ดเสียวของเธอในขณะที่ใช้ลิ้นเลียมันสลับกับแยงเข้าไปในร่องอย่างเจนสนาม
ป้องทั้งดูดและเลียร่องเสียวของเธอจนเธอนั้นถึงจุดหมายด้วยปากของเขาแล้วดันตัวเขานอนลงเป็นฝ่ายดูดอมแท่งลำให้แก่เขาบ้าง
ทุกครั้งที่ร่วมรักกันมีแต่ท่าเดิมๆ แต่ว่าเธอก็มีความสุขและเสียวทุกครั้งไม่เคยเบื่อสเต็ปของการร่วมรักที่เลีย อม โยก คลาน หรือขั้นตอนใดๆเหล่านี้ มันเหมือนกับรู้ใจกันแล้วว่าเราทำเพื่อเสพสุขจากร่างกายของอีกฝ่าย ไม่ใช่การเอากันแค่ให้เมามัน
เธอกำรูดแท่งลำของเขาและดูดเลียปลายหัวมันจนพอใจแล้วก็ขึ้นไปขย่มแท่งลำนั้นให้แก่เขาพร้อมกับครางออกเสียงอย่างได้อารมณ์
ป้องเสียวจนแทบทนไม่ไหว เขารีบดันตัวคนรักออกไปแล้วจับเข่าเธอแยกออก สอดใส่ในท่ามาตรฐานด้วยพลังกระแทกที่ถี่และหนักหน่วงจนเธอร้องครางเสียงหลง
“ป้อง อ๊ะ อื้ม สะ เสียว” เธอครางบอกเขา น้ำเสียงขาดช่วงตามแรงกระแทกที่เขาโถมแรงตอกอัดแท่งลำยาวเรียวนั้นเข้ามาอย่างต่อเนื่อง
“ผมรักมลนะ อ๊า” เขาบอกรักเธอเสียงพร่า
“มลก็ ระ รักป้อง” เธอบอกรักกลับ เสียงสั่นเมื่อโดนเขากระแทกเต็มแรง จนถึงเส้นชัยไปในตอนนั้น
ป้องจับเธอนอนคว่ำราบกับเตียงแล้วนอนทับเธอหลวมๆ โยกตัวช้าๆในท่านั้นเพราะเขาเองก็ปิ่มว่าจะถึงเส้นชัยอีกแล้ว จึงต้องชะลอการหลั่งด้วยลีลาโยกที่เชื่องช้านี้ แต่ก็ดูเหมือนว่ามันไม่ได้ผล
เขาจับเธอนอนหงาย คุกเข่าคร่อมที่คอของเธอแล้วจับแท่งลำนั้นยัดเข้าไปในปากจนเธอโก่งคอรับแทบไม่ทัน
เธอรับน้ำข้นอุ่นนั้นเข้ามาในปากอีกรอบ กลืนมันลงไปแล้วโดยเขาเอามันฟาดปากเธอเบาๆ รีดน้ำจนมันทุกหยดแล้วทิ้งตัวนอนลงข้างๆ
ลีลารักและรสนิยมของหนุ่มรุ่นน้องทำเธอตื่นเต้นแทบทุกครั้ง และเธอก็ไม่ได้รังเกียจมันเลยที่ต้องกลืนน้ำรักให้เขาอย่างนี้
ในตอนดึกที่เขาหลับไปแล้ว เธอลุกไปเก็บเสื้อผ้าเขาที่ห้องนั่งเล่น แล้วพบว่ามีใบแจ้งหนี้ในกระเป๋าหลังกางเกงตกลงที่พื้น ทำให้เธอรู้แล้วว่าคนรักเครียดเครื่องอะไร
“หนี้นอกระบบสองแสน ดอกห้าหมื่น บ้าไปแล้ว”
เธอรู้ว่าเขาไม่ใช่คนใช้เงินฟุ่มเฟือย คงเอาเงินไปลงทุนกับร้านนั่นแหละ การเปิดร้านกาแฟในต่างจังหวัดแบบนี้ ขายแค่กาแฟและขนมบางอย่าง มันจะไปรอดได้อย่างไรกัน
**********************
ป้องยืนประชุมต่อหน้าลูกน้องในร้านกาแฟของเขา เพื่อพูดถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนนี้
ทุกคนมองหน้าเขา รู้ว่ากิจการเขานั้นเป็นไปด้วยดี แต่รายได้กับค่าใช้จ่ายกลับสวนทางกัน จนบางคนโยงไปถึงเรื่องดวงกินผัวของนฤมลที่ตอนนี้คบหากันกับเขาอย่างเปิดเผย
“ก็ตามที่ทุกคนรู้นั่นแหละ ว่าร้านของผมประสบปัญหาเรื่องนี้ เดือนที่แล้วผมกู้เงินนอกระบบมาเพื่อหมุนเวียนภายในร้าน หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้น แต่ก็ไม่เลย กำไรเรายังคงที่อยู่ และผมรู้ว่าทุกคนทำดีแล้ว” เขาพูดเกริ่นขึ้นมา
กำลังหาทางว่าจะบอกอย่างไรว่าเขากำลังจะให้พนักงานออกไปสองคน ให้เหลือแค่คนเดียว ขนาดเขาลงมาช่วยงานวิ่งส่งกาแฟ วิ่งรับส่งของ ทำทุกอย่างเมื่อมีคนขาดก็ยังแทบไม่ไหว สองคนที่จะถูกให้ออกไปจะทำอย่างไร แล้วเหลือคนเดียวจะไหวไหม
“คุณป้องจะไล่พวกเราออกเหรอคะ” หญิงสาวคนหนึ่งถามขึ้นมาตรงๆ
“เปล่าจ้ะ ป้องเขาจะบอกว่าต่อไปนี้ทุกคนอาจจะต้องเหนื่อยขึ้นหน่อยนะ เพราะว่าร้านเราจะเปิดขายอาหารตามสั่งด้วย” นฤมลเดินเข้ามา
ป้องทำหน้าประหลาดใจเป็นอย่างมากที่คนรักมาที่นี่ และขัดการประชุมของเขาขึ้นมาด้วยทางออกที่เขาไม่เคยคิดถึงเลย
“ร้าน ‘เรา’ ประสบปัญหาขาดทุน เพราะเราขายแค่เครื่องดื่ม กับขนมที่รับมา พี่เลยคิดว่าขายอาหารเพิ่มน่าจะดี ทั้งจานหลักและอาหารว่าง พี่จะเป็นแม่ครัวเอง ไม่ต้องห่วงพี่ทำได้แทบทุกเมนูเลย” นฤมลพูดกับพนักงานที่มองเธอด้วยสายตาที่เหยียด เหมือนว่าเธอจะเข้ามาวุ่นวายในร้านของป้อง
“พี่แน่ใจเหรอครับ” ป้องหันไปถามคนรัก มันเป็นทางออกที่ดี แต่เขาจะเอาเงินทุนที่ไหนล่ะมาขยายกิจการเพิ่ม
“แน่ใจสิ มลทำอาหารได้หมดนั่นแหละ สามีคนแรกมลเป็นเชฟ มลได้อะไรจากเขาเยอะ” เธอพูดตรงๆ แล้วมองไปที่พนักงานบางคนที่เป็นคนในพื้นที่ที่เธอรู้จักดี
“ส่วนเรื่องเงินทุน ไม่ต้องห่วงนะ” เธอพูดแล้วเอาซองสีน้ำตาลออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้กับคนรัก
“มลพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง งั้นก็ขอลงหุ้นด้วยก็แล้วกัน” เธอบอกเขา
ป้องเปิดดูแล้วทำตาโตกับเงินเป็นฟ่อนราวห้าแสนบาท
“พอดีมลขายบ้านหลังเก่าเพื่อมาซื้อหลังเล็กๆอยู่น่ะ เงินส่วนต่างพวกนี้มลก็เอาไว้ใช้ยามฉุกเฉิน ต่อไปนี้จากทำขนมเล่นๆแก้เหงา มลคงต้องลาออกจากงานมาเป็นแม่ครัวที่ร้านนี้แล้วล่ะ ป้องว่าดีไหม” เธอถามเขาเสียงหวาน แต่ตั้งใจพูดเรื่องของเธอให้พวกคนเหล่านั้นได้ยิน
ทุกคนมองหน้ากันที่นินทาเธอเอาไว้เยอะ ว่าเป็นแม่ม่ายดวงกินผัวที่กำลังตกต่ำ ทั้งๆที่เธอนั้นกำลังช่วยส่งเสริมเจ้านายของพวกเขาอยู่อย่างนี้
“พวกเราจะช่วยงานพี่มลกับคุณป้องให้ดีเลยจ้า” พนักงานคนหนึ่งรีบพูดอย่างเอาใจหุ้นส่วนคนใหม่ของร้าน
ป้องมองหน้าคนรัก เขาไม่ได้ติดใจเรื่องสามีคนแรกหรือคนที่สองของเธอ รู้ว่าเธอตั้งใจพูดถึงเพื่อกลบข่าวนินทาที่เธอนั้นโดนต่อว่า อีกอย่างเขาเปิดกว้างเรื่องนี้ ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยอะไร และยังดีใจด้วยซ้ำที่เธอจะมาช่วยเหลือเขาอย่างนี้
“ขอบคุณนะมล” ป้องสวมกอดเธอเอาไว้
นฤมลยิ้ม กอดตอบเขาและตบหลังเขาเบาๆ รู้ว่าคนตัวใหญ่ซึ้งใจมากแค่ไหน
พนักงานปรบมือให้กับความรักของทั้งคู่ และอนาคตใหม่ของร้านที่กำลังจะเป็นไปในทางที่ดี ก่อนจะแยกย้ายกันไปเตรียมเปิดร้าน โดยที่ทั้งสองยังกอดกันอยู่อย่างนั้นด้วยความหวานชื่น
“ไม่ต้องห่วงเรื่องความเชื่อนะ เราไปหาทางแก้เรื่องนั้นได้” นฤมลกระซิบข้างหูของเขา เหมือนรู้ว่าเขาอาจกังวลเรื่องนี้อยู่
ป้องยิ้มกว้าง
“ได้สิ ผมอยากให้มลเป็นมากกว่าแฟนและหุ้นส่วนของผมแล้ว”
****จบ****