หลังจากงานหมั้นเล็กๆ ของเราที่จัดแค่ในครอบครัวและญาติสนิท พี่หมอก็พาฉันไปเที่ยวทะเลเพื่อทำการบำบัดหลอกๆ กับเขา
“พี่หมอรู้ใช่ไหมคะว่าเพียงแค่แกล้งทำให้พ่อเลิกเชียร์ให้เพียงคืนดีกับคู่หมั้นเก่า” ฉันถามพี่หมอตามตรง
“ใช่สิ”
“แล้วทำไมพี่หมอฉวยโอกาสทำแบบนี้คะ” ฉันถามตรงๆ
“พี่ว่าเพียงเองก็น่าจะรู้ว่าทำไม” เขาบอกแค่นั้นแล้วอมยิ้มขับรถไปเรื่อยๆ
“พี่หมอไม่ชัดเจนกับเพียง แล้วแบบนี้เราจะหมั้นกันไปได้นานแค่ไหนคะ” ฉันพูดขึ้นมาอย่างนั้น พี่หมอจอมเจ้าเล่ห์ถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว
“เพียง รู้ไหมตอนที่เพียงถูกส่งตัวมาโรงพยาบาล พี่ใจหายแค่ไหน แทบจะไม่เป็นอันทำอะไรเลยด้วยซ้ำ ในตอนนั้นพี่ถึงรู้ว่าพี่ไม่ควรเก็บความรู้สึกเอาไว้อีกแล้ว ในเมื่อเพียงเองมีอิสระแล้วพี่เลยต้องรีบ ไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นอีก”
“...” ฉันเงียบฟังเขา นั่นไม่ใช่สิ่งที่อยากได้ยิน แต่ก็ฟังดูซึ้งอยู่ไม่น้อย
“พี่รักเพียง
