รวมเรื่องสั้นสุดโรมานซ์

เรื่องที่ 5 ชีวิตคู่ (2/2)

สองเดือนหลังจากนั้น ข่าวดีก็ปรากฏแก่ทั้งคู่ เมื่อวาดดาวตั้งครรภ์ได้หกสัปดาห์แล้ว ทั้งคู่ดีใจมากและปิดความลับนี้เอาไว้ยังไม่ได้บอกใคร เพราะรอโอกาสที่เหมาะสมอยู่ และไม่รู้ว่ามารดาของขจรนั้นจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อรู้ว่าลูกสะใภ้ท้องอย่างนี้

“ผมจะพูดกับแม่วันนี้ คุณพร้อมหรือเปล่า” เขาถามภรรยา เมื่อถึงวันอาทิตย์ที่ต้องไปทานข้าวกับครอบครัวของเขาเหมือนเช่นเคย

“พร้อมค่ะ ขอแค่คุณอยู่ข้างๆ วาด เท่านั้นก็พอแล้ว”

“ผมรักคุณนะ และรักครอบครัวของผม แต่ไม่ใช่ว่าผมจะไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี แม่ผมผิดก็ต้องว่ากันไปตามผิด ผมไม่เข้าข้างแม่หรือคุณหรอกนะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นให้ภรรยาวางใจ

“ถ้าอย่างนั้นวาดก็สบายใจค่ะ” เธอบอกเขาแล้วยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มที่ดูมั่นใจขึ้นมา

เมื่อถึงบ้านของครอบครัวของขจร ทุกอย่างก็ดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่งถึงเวลาอาหารที่ทุกคนทานอาหารตามปกติกัน ในตอนนั้นระย้า อดีตคนรักของขจรก็มาเยี่ยมพ่อแม่ของเขาที่บ้าน ทำให้บรรยากาศที่ตอนแรกราบรื่นนั้น ดูอึดอัดขึ้นมาทันที

“วาดคงไม่ว่าอะไรนะที่แม่ชวนหนูระย้ามาทานข้าวที่บ้านด้วย” แม่ของสามีหันไปถามเธอเสียงอ่อนโยน

“ค่ะคุณแม่ วาดไม่ได้คิดอะไรหรอกค่ะ รู้ว่าเรื่องจบไปนานแล้ว” วาดดาวพูดกับแม่สามีด้วยความสุภาพ

แต่ในใจนั้นรู้สึกไม่ดี ใครเล่าจะยินดีกับแฟนเก่าที่มาหาแม่สามีถึงที่ ในขณะที่อีกฝ่ายตั้งใจไม่ให้เธอมีลูก

ขจรเงียบ เขาไม่อยากเสวนากับอดีตคนรักที่เคยนอกใจเขาไปมีคนอื่น และไม่อยากให้ภรรยาเป็นกังวล

“สบายดีไหมคะขจร” ระย้าถามอดีตคนรักเสียงหวาน แต่เขาไม่ตอบหันไปคุยกับภรรยาของตนเองแทน

“วาดต้องทานเยอะๆ นะครับ บำรุงร่างกายให้แข็งแรงเอาไว้” เขาบอกแล้วตักอาหารเอาใจภรรยา ทำให้ระย้าสลดลงไป

“เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว หนูระย้าเขาก็ขอโทษไปแล้ว อย่างน้อยก็ผูกมิตรกันเอาไว้บ้างนะขจร อย่าทำเหมือนว่าโกรธเกลียดอะไรอย่างนั้น ยาบำรุงทุกวันนี้ที่เมียแกกินก็หนูระย้าเอามาฝากทั้งนั้น ที่แม่ไม่พูดก็เพราะไม่อยากให้แกปฏิเสธน้ำใจหนูระย้า แกควรให้อภัยเขาได้แล้ว” มารดาของขจรพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจเมื่อลูกชายแสดงออกชัดเจนว่าไม่อยากพูดคุยด้วย

“แม่จะบอกว่าตลอดเวลาสามปีที่เอายาบำรุงมาให้วาด ยานั่นมาจากระย้า อย่างนั้นเหรอครับ” ขจรถามมารดา แววตาโกรธขึ้งแทบจะพุ่งไปบีบคอเฮตั้งแต่ตอนนั้น

“ใช่ค่ะ ฉันรู้สึกไม่ดีที่ทำเรื่องแย่ๆ กับคุณ เลยไถ่โทษโดยการซื้อยาบำรุงมาฝากคุณแม่ เพื่อให้ภรรยาของคุณบำรุงร่างกาย” ระย้าพูดเสียงอ่อนหวาน แล้วทำหน้าเศร้ากับมารดาของเขา

“จริงๆ ที่แม่ชวนหนูระย้ามาวันนี้เพราะจะคุยเรื่องนี้แหละ แม่เห็นว่าวาดตั้งท้องยาก อาจจะมีปัญหาสุขภาพ แม่เลยจะขอให้หนูระย้ามารับอุ้มบุญให้ ลูกจะว่ายังไงล่ะ”

วาดดาวที่ได้ยินเรื่องราวแต่แรก เธอนั่งกำมือแน่น และเมื่อแม่สามีพูดอย่างนั้นออกมาเธอจึงพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่พยายามสะกดกลั้นความโกรธเอาไว้

“คุณแม่คิดเอง หรือว่าคุณระย้าเสนอตัวมาอุ้มท้องแทนวาดกันแน่คะ”

แม่สามียิ้มแห้งๆ ก่อนจะยอมรับออกมาตามตรง “ที่จริงหนูระย้าเสนอตัวขึ้นมา แต่แม่ออกรับหน้าแทนเพราะกลัวว่าวาดจะคิดมาก แม่ขอโทษนะวาด แม่แค่อยากเสนอทางเลือก ถ้าไม่โอเค ก็ไม่เป็นไร” ฝ่ายแม่สามีบอกลูกสะใภ้ เข้าใจหัวอกผู้หญิงดี แต่เธอก็อยากอุ้มหลานเต็มทีแล้ว

“เอายาบำรุงมาให้เมียผมตั้งสามปี แล้วยังเสนอตัวมาอุ้มท้องให้อีก ผมต้องขอบคุณน้ำใจของคุณด้วยวิธีไหนดี” ขจรพูดเสียงกร้าว

บิดาของเขาเงียบ ไม่อยากวุ่นวายกับเรื่องอะไรแบบนี้ เขาได้แต่มองหน้าภรรยาเป็นเชิงตำหนิ ว่าเรื่องของคนสองคนไม่ควรยื่นมือไปยุ่งตั้งแต่แรก และไม่ควรพาระย้ามาวุ่นวายแบบนี้

“คุณไม่ต้องทำอะไรหรอกค่ะ วาดเอง” วาดดาวพูดด้วยเสียงที่ราบเรียบ ลุกไปที่เก้าอี้ของระย้าแล้วเอามือจิกผมเธอขึ้นมา จากคนเรียบร้อยตอนนี้วาดดาวกลายเป็นคนที่ดูน่ากลัวมาก

“โอ๊ย ฉันเจ็บ” ระย้าร้องโอดครวญ ไม่ตอบโต้เพื่อเรียกร้องความเห็นใจจากมารดาของขจร

“วาด ปล่อยหนูระย้านะ ทำไมทำกิริยาแบบนี้”

“ปล่อยงั้นเหรอคะคุณแม่ ไม่มีทาง” วาดดาวพูดแล้วกระชากผมระย้าให้ลุกตามเธอขึ้นมาแล้วตบเข้าที่ใบหน้า

ระย้าจะตบคืนแต่ขจรไปจับมือเธอเอาไว้ทัน แล้วผลักเธอจนล้มลง

“สองคนนี้จะเกินไปแล้วนะ แม่เข้าใจนะว่าแฟนเก่า แต่ทำแบบนี้มันเกินไป” มารดาของเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ

“ระย้าเอายาบำรุงมาให้หนูเหรอคะแม่ หนูจะบอกนะว่ามันคือยาคุมกำเนิดที่มันเอามาให้หนูกิน ที่หนูมาวันนี้จะมาพูดเรื่องนี้กับคุณแม่ หนูกับขจรคิดว่าคุณแม่ด้วยซ้ำที่เอายาคุมให้หนูกิน หนูรู้เมื่อสองเดือนก่อนและเลิกกินยาบำรุงที่ว่านั่น จนตอนนี้หนูท้องแล้ว ก็ไม่กล้าบอกคุณแม่ เพราะหนูกลัวว่าคุณแม่อาจจะไม่พอใจ แต่พึ่งรู้ว่าจริงๆ แล้ว คนที่มันไม่อยากให้หนูมีหลานให้คุณแม่อุ้ม มันคือระย้า”

“ใช่ครับแม่ พอวาดไม่กินยานั่น เขาก็ท้อง และผมกับเขาก็เอาไปถามเภสัชด้วยกัน ยาคุมกำเนิดชัดๆ ที่อยู่ในแคปซูลเหล่านั้น คุณนี่มันเลวได้โล่จริงๆ” ขจรหันไปพูดกับมารดา ก่อนจะหันไปต่อว่าระย้า

“เออ ฉันวางแผนทั้งหมดเอง โง่มาได้ตั้งสามปี สะใจจริงๆ” ระย้ายืนขึ้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ยหยัน

“นี่หนูระย้า เอายาคุมให้หนูวาดกินจริงๆ เหรอ” มารดาของเขาถามอย่างไม่เชื่อหู

“เออ แล้วไง” ระย้ายอมรับเสียงดัง

มารดาของขจรตบเธอที่ใบหน้าจนเกิดรอยแดงเป็นปื้น ทำให้ระย้ากรีดร้องลั่นบ้าน

“หยุดแหกปากได้แล้วอีเปรต” วาดดาวตะคอกเธอ

“ฉันจะแจ้งความจับพวกแกข้อหาทำร้ายร่างกาย”

“เออ เอาเลย ฉันจะจับแกข้อหาบุกรุก และพยายามฆ่า เพราะแกเอายามาใส่ในแคปซูลเพื่อหลอกให้คนอื่นกิน ซึ่งใช้ผิดวิธีอาจมีผลถึงแก่ชีวิต รอยนิ้วมือแกเต็มแคปซูลเลย ลองดูไหมล่ะ” วาดดาวบอกกลับเสียงดัง

ระย้าคว้ากระเป๋าแล้วเดินกระทืบเท้าออกไปด้วยความพ่ายแพ้ ในขณะที่มารดาของขจรถอยหลังไปนั่งที่เก้าอี้ เอามือทาบอกเหมือนจะเป็นลม

“นี่ฉันเลี้ยงงูพิษไว้เองเหรอเนี่ย ขอโทษนะวาด แม่ไม่รู้ว่าระย้าจะจิตใจต่ำขนาดนี้”

“หนูก็ขอโทษด้วยนะคะ ที่คิดว่าคุณแม่วางแผนไม่อยากมีหลาน” เธอบอกขอโทษแม่สามีเสียงอ่อน

“แต่ตอนนี้วาดท้องแล้วนะครับแม่ แม่กำลังจะได้อุ้มหลานแล้ว” ขจรประกาศข่าวดีอย่างเป็นทางการอีกครั้ง เพื่อเรียกบรรยากาศให้กลับคืนมา

“ท้องแล้วโหดนะ นี่แหละเขาถึงบอกว่าคนท้องอารมณ์แปรปรวน” บิดาของขจรพูดสัพยอกลูกสะใภ้

“หนูไม่ได้ติดเลยนะคะถ้าแฟนเก่าขจรเขาอยากมามีส่วนร่วม แต่ว่าการที่เธอกีดกันไม่ให้หนูท้องเพราะอยากเสนอตัวมาอุ้มบุญนี่มันเกินไป ยอมรับว่าแผนสูงมากนะคะ อุตส่าห์รอมาตั้งสามปีเพื่อให้คุณแม่เชื่อใจ” วาดดาวพูดออกมาแล้วหันไปกุมมือแม่สามีแล้วบีบเบาๆ ให้รู้ว่าเธอไม่ได้คิดอะไรแล้ว

“แม่ผิดเองที่เชื่อใจคนนอก และเชื่อคารมแม่นั่น ต่อไปเรื่องท้อง เรื่องเลี้ยงลูก แม่จะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของวาดกับขจร แม่จะไม่ยุ่งแล้ว ให้อภัยคนแก่เถอะนะลูก” เธอพูดอย่างรู้สึกผิด

“ทานข้าวดีกว่าค่ะแม่ อย่าทำให้บรรยากาศเสียเพราะคนคนเดียวเลย” วาดดาวบอกแล้วยิ้มสดใส ไม่มีภาพของหญิงขี้วีนเมื่อสักครู่เหลืออยู่เลย

“แกต้องอย่าขัดใจเมียนะ พ่อดูแล้ว ทรงหนูวาดจะโหดเอาเรื่อง” พ่อสามียังคงพูดแซวไม่หยุด

แต่วาดดาวรู้ว่าเขาไม่ได้คิดอะไร เธอจึงยิ้มรับคำหยอกเย้านั้นแล้วหันไปยิ้มให้กับสามี แสดงให้เห็นว่าตอนนี้เธอสบายใจมากแล้วเมื่อรู้ว่าคนที่ขัดขวางการตั้งครรภ์ไม่ใช่มารดาของเขา

**********************

วาดดาวที่ตั้งครรภ์อ่อนๆ นั่งมองสามีที่พึ่งอาบน้ำเสร็จด้วยแววตาที่รักใคร่ ดีใจที่เลือกชีวิตคู่ถูก เพราะเขาไม่ใช่คนที่ไม่ฟังเหตุผล ไม่สนใจแฟนเก่า ให้เกียรติเธอแม้ตอนแรกจะเข้าใจว่ามารดาเขาเป็นคนทำก็ตาม

“เหนื่อยไหม” เขาถามเธอขณะที่เดินกลับมาที่เตียง

“ฉันต้องถามคุณมากกว่า ว่าเหนื่อยหรือเปล่า ดูคุณสิ ทำงานบ้านแทนฉันอย่างนี้ ทั้งๆ ที่ฉันก็ยังทำได้”

“ผมห่วงคุณนี่นา” เขาพูดแล้วปิดไฟเพื่อเตรียมตัวเข้านอน แล้วทิ้งตัวลงนอนกอดภรรยาเอาไว้

วาดดาวยิ้มอ่อน เธอขยับเข้าไปกอดเขาแล้วใช้มือลูบไล้ท่อนลำนั้น

“อย่ายั่วผมนะวาด หมอบอกว่าสามเดือนแรกเราต้องระวัง” เขาเตือนภรรยาเสียงสั่นสะกดกลั้นอารมณ์ปรารถนาที่เธอปลุกมันขึ้นมา

“หมอไม่ได้ห้าม หมอแค่บอกให้เราระวัง” เธอบอกแล้วถอดกางเกงนอนของสามีออกอย่างรวดเร็ว แล้วลุกไปใช้ปากให้ความสุขแก่เขา

ขจรครางออกมาอย่างมีความสุข เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะเอาใจเขาถึงขนาดนี้

จริงอยู่ว่าผู้ชายบางคนที่ภรรยากำลังตั้งครรภ์จะเกิดความปรารถนาแล้วแอบนอกใจเพราะความมักมากของตัวเอง แต่สำหรับเขา ถึงเธอไม่ทำอย่างนี้เขาก็ไม่คิดนอกใจเธออยู่แล้ว

ขจรจับภรรยานอนตะแคงแล้วถลกกระโปรงชุดนอนขึ้นไปกองไว้ที่เอว รูดกางเกงชั้นในตัวจิ๋วออกไป แล้วเขาก็นอนตะแคงประกบเธอจากด้านหลัง การร่วมรักในท่านี้จะทำให้แท่งลำเข้าไปได้ไม่ลึกมาก จึงปลอดภัยกับเด็กในท้องที่สุด

วาดดาวครางออกมาอย่างมีความสุข ปลายแท่งลำผลุบเข้าออกสะกิดโดนจุดกระสันเธอทำให้เธอปิ่มว่าจะถึงเส้นชัยอยู่เนืองๆ และเมื่อเขาใช้ปลายนิ้วเร่งเร้าเธอที่ปุ่มเม็ดขาวขุ่นนั้น ก็ทำให้เธอทนไม่ไหวถึงเส้นชัยไปอย่างง่ายดาย

ขจรเองก็ไม่อยากลำบากภรรยา เขาเร่งความเร็วขึ้นกระแทกรัวๆ เข้าไปแล้วปลดปล่อยเข้าไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะคว้ากระดาษทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดให้เธอ

“วาดรักคุณนะคะ” เธอบอกสามีเสียงเบา

“ผมก็รักคุณ วันหลังไม่ต้องเอาใจผมแบบนี้นะ ถ้าคุณต้องการจริงๆ ค่อยทำ อย่าทำเพราะจะเอาใจผม ผมเป็นผู้ชายรู้วิถีปลดปล่อยตัวเองได้ ผมไม่นอกใจคุณหรอกน่า” เขาบอกเธอแล้วขยับไปนอนกอดจากด้านหลัง สูดดมกลิ่นหอมที่ซอกคอของภรรยา

“ฉันกลัวนี่ เพื่อนฉันท้อง สามีเขาก็นอกใจ”

“คุณไม่เชื่อใจผมเหรอ เราคบกันมากี่ปี แต่งงานกันอีกกี่ปี ยังไม่รู้เหรอว่าผมไม่ใช่คนเจ้าชู้แบบนั้น” เขาบอกกับเธอให้วางใจ

วาดดาวยิ้มกับคำพูดของสามีแล้วหันหน้ามากอดซบที่หน้าอกของเขา รู้สึกโชคดีที่เลือกคู่ครองไม่ผิด

“ชีวิตคู่ต้องมีความไว้เนื้อเชื่อใจกัน ให้เกียรติกัน รับฟังเหตุผลกัน มีอะไรก็ต้องเปิดอกคุยกัน ไม่ต้องกลัวว่าผมจะเข้าข้างใครมากกว่าแม้แต่พ่อแม่ของผม เพราะชีวิตคู่คือชีวิตของคนสองคนที่ต้องจัดการกันเอง ส่วนพ่อแม่เราก็เคารพท่าน และกตัญญูต่อท่านในฐานะที่เลี้ยงดูเรามา คู่ของเราโชคดีที่เรามีอะไรก็พูดกัน ทุกอย่างถึงผ่านมาได้ด้วยดีแบบนี้” ขจรพูดพลางหลับตาลง สบายใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะเขาเองก็รู้สึกโชคดีที่ได้วาดดาวเป็นคู่ครอง

สองสามีภรรยานอนกอดกันแล้วอมยิ้มอย่างมีความสุข เรื่องราวชีวิตคู่ของพวกเขาไม่ได้มีอะไรหวือหวามากมายนัก อุปสรรคเดียวที่มีก็คือระย้าที่เข้ามาวุ่นวายในชีวิต แต่โชคดีที่วาดดาวรู้ทันก่อน

ชีวิตคู่หลังจากนี้พวกเขาก็หวังว่ามันจะยังคงราบรื่นต่อไป และมีเจ้าตัวเล็กมาเติมเต็มครอบครัวให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และปฏิบัติตัวต่อกันเสมอต้นเสมอปลาย เพื่อรักษาชีวิตคู่เอาไว้ ให้รักกันไปตราบนานเท่านาน

---จบ---