หลังจากนั้นวราธรก็หาโอกาสไปหากระถินที่เรือนเล็กเสมอ บ่าวในเรือนทุกคนต่างรู้ว่าสองพ่อลูกกำลังติดพันผู้หญิงคนเดียวกันแต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะว่าคนหนึ่งก็เป็นนายใหญ่ของบ้าน อีกคนก็เป็นทายาทที่จะก้าวขึ้นมาแทนที่ในภายภาคหน้า
วราลีเองที่จับสังเกตพี่ชายได้ เธอก็ค่อยๆ ห่างจากเขาไป ไม่ค่อยพูดจาด้วยเหมือนอย่างแต่ก่อน เพราะรับไม่ได้กับการที่พี่ชายของตนนั้นกำลังกลายเป็นผู้ชายมักมากอย่างบิดา
ในเย็นวันนั้นที่เรือนใหญ่กำลังรับประทานอาหารค่ำอยู่ ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า รัตนาและวราธรนั่งที่ด้านขวามือ วรรณาและวราลีนั่งที่ซ้ายมือ ทวยเทพจึงได้ถามถึงเรื่องการเรียนภาษาของลูกๆ ทั้งสองคนที่กำลังเตรียมความพร้อมเพื่อไปเรียนต่อต่างประเทศ “เรื่องเรียนไปถึงไหนแล้ว ภาษาปะกิดนั่น เข้าใจแล้วหรือ”
“เริ่มพูดสื่อสารในประโยคพื้นฐานได้แล้วค่ะคุณพ่อ”
“ครับ ผมก็พอได้”
“อืม ดีแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็ต้องเดินทางไปเรียนต่อแ
