Pars bir süre yanımdaydı. Koltuğu yanıma çekmiş otururken Pars ellerimi usul usul okşuyordu; sanki kırılacakmış bir biblo gibi. Aramızda derin bir sessizlik oluşmuştu. Yavaşça doğrulup yatağımdan kalkmaya çalıştığımda, başımın hafifçe döndüğünü hissettim. Kendimi toparlamalamaya çalışırken hemen kalkıp yardım etti. Teşekkür edercesine gülümsedi. ikimizde bu sessizliğin bozulmasını istemiyorduk anlaşılan.
oda kapısı çalındı. hemşire gelmişti elinde bir tekerlekli sandalyeyle. "Mine Hanım, iyi misiniz? " diye sordu. Başımı olumlarcasına sallamakla yetindim. "Güzelll!! Hazırsanız, kadın doğum doktorumuz sizi görmek istiyor?" dedi, neşeli bir sesle. Hemşire hanım gelip kalkmam için bana yardım etmek istediğinde Pars gelip hemşireye engel oldu ve nazikçe beni kucağına alarak tekerlekli sanda
