เอมิตื่นมาตอนเช้ามองเห็นโยชินอนหลับก็เขินน้อยๆ เขย่าปลุกแต่เช้ามืด
"โยชิ ตื่นได้แล้วนะ "
"อือ ตื่นแล้ว ฮ้าววว "
โยชิหาวน้อยๆแล้วก็เดินงัวเงียไปบีบยาสีฟัน แบ่งใส่แปรงอีกอันให้เอมิยื่นไปให้ วันนี้โยชิไม่งอแง เอมิแปลกใจมากแต่ฉลาดพอที่จะสงบปากสงบคำ ล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำแล้วก็เดินจูงมือกันไปโรงเรียน เสียงกรี้ดก็ยังคงเส้นคงวาในยามรถจอด
เอมิหมั่นไส้โยชิเอามากๆ เดินงอนแบบไร้
เหตุผล โยชิหัวเราะน้อยๆ ไม่เดินตามไป เอมิมองหาแล้วไม่เจอหงอยลงไปสุดๆ
"เฮ้อ...นึกว่าจะมาง้อ...หวังมากไปซินะ"
เอมิเรียนไปจนถึงเที่ยง แล้วพอพักเที่ยงก็ลงมาที่โรงอาหารหาโยชิไม่เจอในกลุ่ม หงอยลงไปอีก นั่งซึมๆ เหล่าวายร้ายไม่ยอมสบตาเอมิ เอมิทำหน้าจะร้องไห้ ก้มหน้าก้มตากินข้าวไป
"กรี้ดดดดดดดดดด กรี้ดดดดดดดดด"
เสียงกรี้ดดังขึ้นข้างหลังเอมิรีบหันกลับไป ปะทะกับสายไหมฟูฟ่องสีพาสเทล เอมิหน้าแดง สายไหมติดจมูกละลายนิดๆ เอมิรีบข
