“กล้าเดินหนีข้าเช่นนั้นหรือ มันจะมากเกินไปแล้วนะอวี่เอ๋อร์” จิ่นเหิงหันหลังกลับไปคว้าข้อมือของหญิงสาวอย่างรวดเร็ว และผลักกายนิ่มเข้ากับเสาไม้ต้นหนึ่งทางด้านขวามือสุด “ข้าเจ็บนะเจ้าคะ” เจียวอวี่ร้องอุทานขึ้นมาด้วยความเจ็บแสบที่กลางหลัง เมื่อถูกชายหนุ่มผลักร่างบางโดนเสาไม้ที่บริเวณทางเข้า “เจ็บหรือ แค่นี้ยังน้อยไปที่เจ้ากระทำไว้กับข้า” จิ่นเหิงบันดาลโทสะ ก้มใบหน้าคมลงประกบริมฝีปากบางของหญิงสาวด้วยความรุนแรง บดขยี้เร่งเร้าอย่างไม่ปรานี ทางด้านเจียวอวี่ก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้ จึงเม้มริมฝีปากบางแน่นจนห้อเลือด ถูกชายหนุ่มตรงหน้าบดขยี้ริมฝีปากสาวจนเจ็บแสบ มีเลือดซึมออกมาเล็กน้อย เมื่อนางอดทนต่อการกระทำหยาบคายนี้ไม่ไหว จึงเดินพลังปราณวารีผลักชายหนุ่มให้ออกจากตัว แล้วรีบวิ่งหนีพร้อมกับหายตัวไปทันที ทางด้านชายหนุ่มที่ถูกพลังปราณสาดซัดใส่ก็เสียหลักไปเพียงเล็กน้อย พร้อมกับปรายตามองร่างบางที่วิ่งหายตัวไปจ