“หยางหลิน หากเจ้าอยากครอบครองนาง มีทางเดียวคือร่วมมือกับข้ากำจัดองค์ชายจิ่นเหิงซะ แล้วยึดครองบัลลังก์ปีศาจมา มีแต่เจ้าเท่านั้นที่คู่ควร ข้าสนใจแค่หินอสุรากับอสูรสามพันปี เรื่องบัลลังก์ข้าไม่ได้ปรารถนาเลย ข้ายกให้เจ้า หากเจ้าช่วยข้าทำศึกนี้สำเร็จแล้ว พระชายาจ้านจะตกเป็นของเจ้าอย่างสมบูรณ์” ไป๋เจี้ยนพูดแผนการบางส่วนเพื่อใช้เกลี้ยกล่อมชายหนุ่มที่ตกอยู่ในห้วงภวังค์รักข้างหน้า
แม้หยางหลินจะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากนัก แม้เขาไม่เคยคิดทะเยอทะยานอยากครอบครองราชบัลลังก์ แต่พอมีเรื่องของหญิงสาวที่ชื่อจ้านเจียวอวี่เข้ามาข้องเกี่ยว จิตใจที่เคยฝักใฝ่ฝ่ายธรรมะก็เกิดหวั่นไหวทันที ประมุขพรรคมารเห็นสีหน้าสับสนของชายหนุ่มก็เริ่มยกยิ้มเล็กน้อย พึงพอใจในความพยายามที่ทำลงไป แค่ชายตรงหน้าเกิดความหวั่นไหวในใจก็เพียงพอแล้วที่หยางหลินจะอยู่ฝ่ายพรรคมาร
“ข้าไม่รีบร้อนเร่งเอาคำตอบจากเจ้า คิดให้ดี หากเ
