ร่างเล็กที่อยู่ในชุดกระโปรงสีหวานเธอนึกขัดตากับชุดของตัวเองจริงๆ เพราะเธอไม่ชอบใส่ชุดแบบนี้หรือเอาง่ายๆ เธอชอบใส่เสื้อยืดกางกางยีนส์มากกว่า แต่วันนี้เธอจะได้ออกจากโรงพยาบาลหลังจากพักฟื้นมาสามวันเต็มๆ และแน่นอนว่าคนที่มารับก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ถ้าไม่ใช่ไอ้มาเฟียใจร้ายคนนั้น
แกร็ก....แอด~
"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม" เสียงเข้มเอ่ยถามเมื่อเปิดประตูเข้ามาจนเด็กสาวถอนหายใจแรงๆ ตายยากซะจริงๆ คิดถึงปุบมาปั๊บ เหอะ!
"ทำไมต้องมาทุกวัน เบื่อขี้หน้า" เบือนหน้าหนีทั้งๆ ที่นั่งอยู่บนเตียงในชุดกระโปรงสีหวานน่ารัก ที่คาร่าเป็นคนเตรียมไว้ให้ พลางไม่ชอบใจคนตัวโตที่ช่างขยันมาหาเธอซะจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่ขอบขี้หน้าเขา
"มารับกลับบ้าน" เสียงเข้มตอบพลางมองเด็กน้อยในชุดกระโปรงสีหวานตาเป็นประกาย แต่งตัวแบบนี้เหมือนตุ๊กตาเชียวยัยเด็กน้อย ก่อนที่เขาจะมองสำรวจมากไปกว่านี้ คนตัวเล็กก็หันกลับมาแล้วถลึงตาใส่เขาดูน่ารักน่าเ
