สีหน้าเจ้าคนเมาสุราซีดเผือดเมื่อเห็นอาวุธทรงพลังตรงหน้า ผละร่างออกจากคุณชายหน้าหวานทันที เมื่อเห็นเจ้าหนุ่มตรงหน้าแสดงท่าทางไร้ความเกรงกลัว จึงโวยวายเรียกผองเพื่อนร่วมวงขึ้นมาบนชั้นสามทันที
“เจ้าคนอวดดี! กล้าหยามข้าถึงถิ่น!”
อี้ฟานหาได้สนใจคำด่าทอของตัวละครไร้ชื่อคนนี้ ยกจอกเหล้าขึ้นดื่ม พร้อมกับรินเหล้าใส่จอกของหลานหวางบ้าง ท่ามกลางบรรยากาศคุกรุ่น
“เหล้ารสดี อาหารชั้นเลิศ เวลากินก็ไม่ควรทำหน้าแบบนั้น” อี้ฟานยิ้มน้อย ๆ คีบชิ้นเนื้อย่างปรุงสุกยื่นป้อนให้มังกรหนุ่มตรงหน้า
หลานหวางรับชิ้นเนื้อเข้าปากแต่โดยดี ถึงจะไม่พอใจกับการขัดขวางของหญิงสาว แต่เมื่อถูกอ้อนมีหรือที่เขาจะไม่ใจอ่อน แม้ว่าจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจกับร่างใหม่ของภรรยาตนอยู่ไม่น้อยก็ตาม
ปัง!
มือหยาบกร้านของมันฟาดลงกับโต๊ะเสียงดังจนอี้ฟานหยุดมือค้างไว้บนอากาศ นัยน์ตาคมเหลือบมองเจ้าของสีหน้าแดงก่ำเพราะถูกเมิน
“บังอาจ! บังอาจ! จับ
