“ก็น้องเมย์ตามไปหากูถึงคอนโด กูรำคาญเลยออกมานอนกับมึง” เหนือสมุทรตอบออกมาตามความจริง ถึงตอนนี้เหนือสมุทรก็ไม่รู้ว่าน้องเมย์ผู้หญิงที่เคยมีความสัมพันธ์ทางกายด้วยกลับไปหรือยังก็เถอะ
ความจริงแล้วเหนือสมุทรไม่ได้ให้ผู้หญิงคนนั้นเข้าห้องแต่เพราะทนต่อการกดกริ๊งหน้าประตูห้องไม่ไหวเลยเลือกที่จะเดินออกมา
“สมุทรจะทิ้งน้องเขาแล้วหรอถึงรำคาญ” ใบหยกไม่รอช้าถามขึ้นทันทีเพราะเข้าใจในความเป็นผู้ชายของเพื่อนสนิทคนนี้ดี
เหนือสมุทรเป็นเพลย์บอย เป็นผู้ชายเจ้าชู้ เปลี่ยนผู้หญิงไปเรื่อยและไม่เคยขาดผู้หญิงเลยและผู้หญิงในชีวิตของเหนือสมุทรก็ไม่เคยซ้ำหน้ากันเลยด้วยซ้ำ ถึงจะไม่เคยให้สถานะแบบจริงจังกับผู้หญิงเหล่านั้นแต่เหนือสมุทรก็ยังมีผู้หญิงเข้าหาไม่เว้นแต่ละวัน
“กูบอกไปแล้วนะว่าความสัมพันธ์จะเป็นแบบวันไนท์น้ำแตกก็แยกทางแต่เหมือนน้องมันจะไม่ได้คิดแบบกู เอาแต่ตามจนกูทนไม่ไหวหนีมาหามึงนี่แหละ” คำตอบของเหนือสมุทรทำให้ใบหยกเข้าใจเพราะรู้ดีว่าเหนือสมุทรเป็นคนขี้รำคาญ
“ไม่เคยคิดอยากจะจริงจังกับใครบ้างหรอ” ใบหยกถามออกไปด้วยความอยากรู้เพราะเหนือสมุทรมีผู้หญิงเข้ามามากมายแต่ไม่มีวี่แววที่อยากมีสถานะกับใคร
“อยากนะ” คำตอบของเหนือสมุทรสร้างความแปลกใจให้กับใบหยก
เขาบอกว่าคนเจ้าชู้หากได้รักใครเข้าแล้วจริงๆก็คงรักหมดใจ ส่วนใครที่สามารถกำราบคนเจ้าชู้ได้อยู่หมัดก็คือว่าเป็นคนหนึ่งที่จะได้รับความรักอย่างดี
คนเจ้าชู้ก็เจ้าชู้ในตอนที่ยังไม่มีใครแต่หากมีใครเข้ามาอยู่ในใจก็คงรักคนนั้นหมดใจแบบไม่เผื่อให้คนอื่นและใบหยกมั่นใจดีว่าเหนือสมุทรเป็นแบบนั้น
“ถ้าอยากทำไมไม่จีบเขาล่ะ” ใบหยกถามขึ้นเพราะตัวเองก็อยากเห็นเหนือสมุทรมีแฟน อยากเห็นเหนือสมุทรตอนคลั่งรัก
“ก็อยากจีบแต่เขาจะชอบกูหรือเปล่า” คำตอบที่แสนเศร้าของเหนือสมุทรทำใบหยกหัวใจแป๋ว ผู้ชายอย่างเหนือสมุทรใครจะไม่ชอบบ้าง
“อย่างเหนือสมุทรใครจะไม่ชอบบ้าง” เพราะมันแทบไม่มีเลย
“ก็มีคนหนึ่งที่ไม่ชอบกูและไม่เคยเหลี่ยวแลกูเกินคำว่าเพื่อน” เหนือสมุทรพูดออกมาอีกครั้ง
ในใจก็ได้แต่คิดว่าใบหยกจะรู้หรือเปล่าว่าสิ่งที่เขาพูดออกมามันหมายความว่าอะไร ใบหยกซื่อก็จริงแต่เหนือสมุทรก็หวังว่าคงไม่ซื่อจนไม่รู้เรื่องอะไร
“สถานะเฟรนด์โซนสินะ”
“เฟรนด์โซนมาสามปีแล้ว” แน่นอนว่ามันนาน สามปีไม่ใช่เวลาสั้นๆเลยกับการที่คนคนหนึ่งจะแอบชอบใครสักคน
“เพราะเขาไม่ชอบสมุทร สมุทรเลยเปลี่ยนผู้หญิงไปเรื่อยสินะ” ใบหยกพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเท่าที่ฟังเหนือสมุทรพูดมาคงตีความหมายเป็นอย่างอื่นไม่ได้
“เปลี่ยนผู้หญิงไปเรื่อยเพราะกูเงี่ยน ส่วนที่ยังไม่บอกชอบเขาเพราะตัวกูยังไม่ดีพอสำหรับเขาขนาดนั้น” คำพูดของเหนือสมุทรทำให้ใบหยกเข้าใจเลยว่าความรักมันเป็นอย่างไร
มีหลายครั้งเหมือนกันที่เธอหาวิธีเพื่อจะจีบพี่หมอเบนซ์แต่กลับคิดไม่ออกว่าจะใช้วิธีไหนดีและบางครั้งก็แอบคิดว่าเธออาจจะไม่เหมาะกับพี่หมอเบนซ์ก็ได้แต่ก็นะทุกอย่างมันต้องลองพยายาม
“เอาใจช่วยนะ” ใบหยกพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มกว้างก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงตรงมาที่ตู้เสื้อผ้าของตัวเองเพราะเหมือนจะพึ่งคิดขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองมีเพียงชุดคลุมอาบน้ำเท่านั้น
“ถามจริง มึงแต่งตัวแบบนี้นอนหรอใบหยก” เหนือสมุทรถามขึ้นด้วยความตกใจ
ร่างเล็กอยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวสีดำเนื้อผ้าซาตินทำเอาจิตใจของเหนือสมุทรอยู่ไม่เป็นสุข ยิ่งเห็นผิวขาวๆของใบหยกกับหน้าอกที่ลอยเด่นขึ้นมาทำเอาเหนือสมุทรแทบทนไม่ไหว
“ชุดปกตินะ” ใบหยกตอบกลับมาเพราะชุดนอนแบบนี้มันเป็นชุดปกติที่ใบหยกใส่ทุกวันเว้นเสียแต่หากนอนกับเพื่อนๆในกลุ่มเธอจะแต่งเรียบร้อยกว่านี้
“ปกติของมึงคือเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นไม่ใช่หรือไง” เหนือสมุทรที่เคยชินกับภาพแบบนั้นก็ถามขึ้นอีกเพราะไม่คิดว่าใบหยกจะแต่งชุดนอนแบบนี้ ถึงขาสั้นที่ใบหยกใส่แต่มันก็ไม่ได้สั้นจนเห็นขาอ่อนแบบนี้
“ก็ตอนนี้อยู่ห้องของตัวเอง”
“แต่มึงไม่ได้อยู่คนเดียวไงใบหยก ไม่อายกูหรอ” เหนือสมุทรถามขึ้นอีกครั้งเพราะเขาแทบไม่กล้ามองหน้าใบหยกเพราะกลัวว่าสายตาจะมองต่ำลงไปที่หน้าอกขาวๆนั่น
สาบานเลยว่่าหากเป็นผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วยกันสองคนและแต่งตัวแบบนี้ไม่มีทางที่เหนือสมุทรจะปล่อยพลาดไปแน่ๆ
“คือเราต้องอายหรอ สมุทรมาห้องเรานะเราจะใส่ชุดนอนยังไงมันเป็นสิทธิ์ของเราหรือเปล่า” คำพูดของใบหยกแทบทำเหรือสมุทรหงายหลัง
ที่บอกว่าซื่อก็ไม่คิดว่าจะซื่อมากจนไม่รู้อะไรแบบนี้ ให้ตายเถอะ ตอนนี้เหนือสมุทรรู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเบิดและอีกอย่างที่มันจะระเบิดก็ไอ้ตรงที่อยู่ระหว่างขา
“ก็ดีที่มึงยังแต่งแค่ตอนอยู่ห้องแต่สัญญากับกูนะ หากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่กูแล้วมานอนกับมึง อย่าแต่งตัวแบบนี้” เหนือสมุทรพูดขึ้นอีกครั้งเพราะกลัวว่าความซื่อของใบหยกจะเป็นภัยมาหาตัวเอง
ใช่ว่าไม่ไว้ใจเพื่อนอีกสองคนแต่ตัวของเหนือสมุทรเองก็แทบทนไม่ไหวเมื่อเห็นใบหยกแต่งตัวแบบนี้เพราะที่ผ่านมาใบหยกแทบไม่แต่งตัวโป๊เลย
“คงไม่มีเพื่อนคนไหนมานอนกับเราสองคนแบบสมุทรหรอก”
“ให้มีแค่กูมันก็ดีแล้ว” เหนือสมุทรพูดขึ้นเพราะหากเป็นไอ้ครามหรือไอ้เจมส์ก็บอกเลยว่าพวกมันคงทนไม่ไหวเหมือนกันเขา
“ปิดไฟเลยไหมหรือสมุทรจะอาบน้ำก่อน”
“กูอาบมาแล้ว”
“งั้นปิดไฟนะจะได้นอนกัน พรุ่งนี้ก็มีเรียนอีก” ไม่รอข้าเพราะหลังจากพูดจบ ใบหยกก็เดินตรงไปปิดไฟก่อนจะมานอนลงบนเตียงที่อีกฝั่งของเตียงมีเหนือสมุทรนอนอยู่
โชคดีที่หอพักของใบหยกเตียงไม่ได้เล็กมากนักแต่มันก็ไม่ได้ใหญ่เหมือนคอนโดของเพื่อนๆอีกสามคนเพราะฐานะของใบหยกกับเพื่อนต่างกันลิบหลี่
“ถามอะไรหน่อยดิ”
“พูดมาสิ” ใบหยกพูดขึ้นเพราะเธอเกือบจะหลับอยู่แล้วแต่อยู่ๆเหนือสมุทรก็พูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
“มึงมีคนที่ชอบหรือเปล่าใบหยก” คำถามของเหนือสมุทรทำใบหยกไม่รู้จะตอบยังไงออกไป เรื่องของพี่หมอเบนซ์ใบหยกไม่เคยบอกกับเพื่อนคนไหน เธอเก็บความชอบนี้เอาไว้คนเดียว
“ถามทำไม” แน่นอนว่าใบหยกอยากรู้เหตุผลว่าทำไมเหนือสมุทรถึงถามเธอแบบนี้
“กูอยากรู้ว่ามึงมีคนที่ชอบบ้างหรือเปล่า ปีสามแล้วหากมีคนที่ชอบก็คงไม่แปลก” ที่ถามนั่นเพราะอยากรู้ กลัวว่าวันหนึ่งวันใดอยู่ๆใบหยกมีแฟนหัวใจของเหนือสมุทรคงรับไม่ไหว
“มีนะ” คำตอบของใบหยกทำเอาเหนือสมุทรต้องหันตะแคงข้างมาหา
“ใคร”
“คือเราต้องบอกสมุทรหรอว่าเขาเป็นใคร”
“กูแค่อยากรู้ว่ามันดีพอสำหรับมึงหรือเปล่า” ความจริงที่คิดไม่ได้ตรงกับที่ปากพูดออกไป เหนือสมุทรเพียงแค่อยากรู้ว่าไอ้เวรที่ใบหยกชอบ หน้าตามันจะหล่อแค่ไหน โปรไฟล์มันจะเทียบกับตัวเองได้หรือเปล่า
เพราะในตอนนี้โปรไฟล์ของเหนือสมุทรคงติดลบเพราะเป็นผู้ชายเจ้าชู้และเปลี่ยนผู้หญิงไปเรื่อย ควงผู้หญิงทุกวันที่แทบจะไม่ซ้ำหน้ากันเลย
“ดีมากเลยแหละ”
“ดีในความหมายของมึงคืออะไร”
“เขาพูดเพราะ เขาอ่อนโยนและเขาทำให้เราใจสั่น”
❤️
ลูกเขยคนไหนดี