(เสียงร้องที่ดังไม่หยุด)
จะให้ร้องตอนนี้เธอคงร้องไม่ออกหรอก ไม่เจ็บที่ตัวแต่มันเจ็บที่ใจ ไม่คิดว่าเขาจะทำรุนแรงกับเธอด้วยซ้ำ ใบหน้านวลจึงเมินชายหนุ่มด้านหลัง ทั้งงอนทั้งชิงชัง กัดฟันไม่ยอมส่งเสียงร้องออกมาสักแอะเดียว ปล่อยให้เขาลวนลามก้นขาวๆกลมๆของตัวเอง กลีบสาวร้อนผ่าวเพราะถูกฝ่ามือหนาตะปบออกแรงเคล้นคลึงอย่างเอาแต่ใจ รุนแรงแต่ไม่ทำให้รู้สึกเจ็บมีแต่ทำให้ขวัญฤทัยเสียวสยิวจนร่ำๆคนงอนจะเก็บเสียงครางเอาไว้ไม่อยู่
นิ้วก้อยยาวเกี่ยวชั้นในตัวจิ๋วเบี่ยงให้มันหลบปลายลิ้นร้อน เขาห่อเป็นกรวยแทงใส่พลูเนื้อแดงแจ๋หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำคาวขุ่น ขวัญฤทัยสะดุ้ง เกร็งสะโพกรับจังหวะตามแรงกระชากเข้าออกภายในพนังเนื้อนุ่ม ใบหน้าหวานวางพาดไว้บนพื้นเย็นเฉียบ สองมือกำเข้าหากันแน่น จะทำอย่างไรไม่ให้ตัวเองหลุดเสียงร้อง เห็นทีคงจะยาก
“อะ!...” คืนนี้เขารุกเธอหนักทุกจังหวะเหลือเกิน น้ำรักไหลหยดเปื้อนง่ามขา แรงกระทุ้
