เพื่อผู้หนูสู้ตาย#Strong

ตอนที่1 บทนำ

'เช้าวันสดใส'

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ในขณะที่ร่างบางกำลังนอนหลับฝันดีอยู่บนเตียงนุ่มอยู่นั้น จู่ๆเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นจากทางด้านนอก แต่ทว่าเสียงเคาะประตูที่กำลังดังรบกวนเธออยู่นั้น ก็ไม่ได้ทำให้เธอตื่นหรือลุกขึ้นไปเปิดประตูให้คนที่ยืนรออยู่ด้านนอกเลย

แกร๊ก

หลังจากที่ยืนรอลูกสาวลุกขึ้นมาเปิดประตูให้อยู่สักพัก เมื่อไร้ซึ่งการตอบกลับกิ่งแก้วก็ไม่รอช้าที่จะเปิดประตูห้องนอนของลูกสาวเข้าไปด้วยความเคยชินทันที และทันทีที่กิ่งแก้วเดินเข้ามาภายในห้องนอนของลูกสาวแล้ว เธอก็เอ่ยปากปลุกลูกสาวที่กำลังนอนหลับพริ้มอยู่อย่างสบายตัวทันที

"แพรวาลูก ตื่นแล้วได้แล้วลูก เดี๋ยววันนี้แพรวาต้องไปต่างจังหวัดกับแม่นะลูก"

"อื้อออ ขอห้านาทีนะคะแม่"เมื่อได้ยินเสียงของผู้เป็นแม่ แพรวาก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงีย มือเรียวก็พลางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงตัวเองเอาไว้ เหมือนตอนที่เธอยังเป็นเด็กหญิงแพรวาอยู่ ซึ่งการกระทำของเธอก็ทำให้กิ่งแก้วอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

"ไม่ได้นะลูก มันสายมากแล้วนะ ให้ผู้ใหญ่รอไม่ดีนะลูก"เสียงของกิ่งแก้วเอ่ยบอกลูกสาวสุดที่รักอีกครั้ง

"อื้อ ตื่นแล้วค่ะๆ ว่าแต่วันนี้เราจะไปที่ไหนกันเหรอคะแม่"ทันทีที่กิ่งแก้วพูดจบ แพรวาก็รีบดีดตัวลุกจากที่นอนทันที ก่อนที่เธอจะเดินลงมาจากเตียงนุ่ม แล้วหันไปถามกิ่งแก้ว แม่ของเธอ

"วันนี้เราจะไปอยุธยากันค่ะ พอดีแม่นัดเพื่อนไว้ตอนบ่าย แม่ว่าลูกรีบไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่านะ"กิ่งแก้วพูดพร้อมกับช่วยลูกสาวจัดที่หลับที่นอนให้เข้าที่เข้าทางไปด้วย

"ค่าาา ไปแล้วค่า"พูดจบแพรวาก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำอย่างไวทันที

ซึ่งแพรวาก็ใช้เวลาอาบน้ำราวสามสิบนาที หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ เธอก็รีบแต่งตัว เพื่อเตรียมตัวลงไปข้างล่างทันที แต่ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูก็ดังขึ้น และเบอร์ที่กำลังขึ้นโชว์อยู่บนหน้าจออยู่นั้นก็ทำให้แพรวานึกบางอย่างขึ้นได้ ก่อนที่เธอจะรีบกดรับสาย...

"ยัยเอยวันนี้ฉันคงไม่ได้ไปทานมื้อเที่ยงกับแกแล้วนะ พอดีวันนี้ฉันต้องเป็นคนขับรถให้คุณหญิงแม่ไปหาเพื่อนที่ต่างจังหวัดนะ"ใช่ วันนี้เธอมีนัดทานข้าวเที่ยงกับเอิงเอยเพื่อนรักของเธอ แต่ทว่านัดคงล่ม เพราะวันนี้เธอต้องไปต่างจังหวัดกับแม่ของเธอ

'อ้าวเหรอ อดทานข้าวกับแกเลย ไม่เป็นไรแก แต่ถ้าแกกลับมาฉันจะลงโทษแก โทษฐานที่ทิ้งฉันให้ทานข้าวคนเดียว ชิ'

เอิงเอยเอ่ยผ่านสายอย่างไม่คิดอะไรมาก แต่ทว่าก็ไม่วายที่จะพูดด้วยน้ำเสียงกดต่ำในช่วงท้ายๆ

"หึ ได้สิ ฉันน้อมรับโทษเสมอ"ทันทีที่เอิงเอยพูดจบ แพรวาก็ลอบหัวเราะออกมาอย่างเอ็นดูกับคำพูดของเพื่อนรักเบาๆ ก่อนที่เธอจะยอมจำนนกับบทลงโทษของเอิงเอย

'แกกลับมาเมื่อไหร่ แกต้องไปเที่ยวกับฉัน'เมื่อได้ยินคำตอบของแพรวาแล้ว เอิงเอยก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ที่แพรวามักจะยอมและตามใจเธออยู่ไม่เปลี่ยน

"ได้สิ ว่าแต่ไปเที่ยวไหนเหรอ"แพรวาตอบตกลงอย่างว่าง่าย ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามถึงสถานที่

'สิงคโปร์ย่ะ ไปเถอะนะแก ตั้งแต่ฉันกลับมาอยู่ที่ไทยพวกเราก็ไม่ได้ไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกันเลยนะ'เอิงเอยเอ่ยปากขอร้องเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงออดอ้อน และแน่นอนว่าน้ำเสียงขี้เซาและออดอ้อนของเธอ ก็ทำให้แพรวายอมจำนนจนได้...

"ได้สิ แกอยากไปที่ไหนฉันจะตามใจแก ว้าย! แกงั้นแค่นี้ก่อนนะฉันต้องรีบไปแล้ว"ในระหว่างที่แพรวากำลังพูดคุยกับเพื่อนรักอย่างสนุกสนานอยู่นั้น ดวงตาคู่สวยของเธอก็เหลือบไปเห็นนาฬิกา ก็พบว่าตอนนี้ใกล้ถึงเวลาที่แม่ของเธอนัดกับเพื่อนเอาไว้แล้ว เธอจึงรีบเอ่ยบอกเพื่อนรักผ่านสายทันที

'บาย ขับรถดีๆนะ ว่างแล้วโทร.หาฉันด้วยนะ'

"จ้า บาย"พูดจบแพรวาก็รีบวางสายแล้ว วิ่งลงมาชั้นล่างด้วยความเร่งรีบทันที

"ว่าไงลูก จะชวนกันไปเที่ยวที่ไหนเหรอจ๊ะ"ทันทีที่แพรวาวิ่งลงมาถึงชั้นล่าง กิ่งแก้วที่แอบได้ยินลูกสาวพูดคุยกับเพื่อน ก็เอ่ยปากถามลูกสาวพร้อมกับรอยยิ้มทันที

"อ้อ พอดียัยเอยชวนแพรวาไปเที่ยวสิงคโปร์ค่ะ พอดีทางห้าง AA จัดโปรให้ลูกค้าค่ะ ยัยเอยเลยชวนแพรวาไปเที่ยวด้วย งั้นแพรวาขออนุญาตคุณแม่เลยนะคะ และที่สำคัญแพรวาขอไม่ไปไหนมาไหนกับคุณแม่ในวันที่แพรวาใกล้เดินทางนะคะ"แพรวาเอ่ยบอกผู้เป็นแม่พร้อมกับรอยยิ้ม และไม่ลืมที่จะพูดดักเอาไว้ท้ายๆเพราะกิ่งแก้วแม่ของเธอมักจะพาเธอออกไปทำธุระอยู่บ่อยๆธุระที่ว่าก็คือการไปดูตัวนั่นแหละ

"จ้ะ แม่เข้าใจแล้ว..."กิ่งแก้วพูดพร้อมกับพยักหน้าเชิงเข้าใจ

"แพรวาพร้อมแล้วค่ะ เราไปกันเลยไหมคะ"หลังจากที่ตกลงกันเรื่องไปเที่ยวที่สิงคโปร์เรียบร้อยแล้ว แพรวาก็รีบเอ่ยบอกผู้เป็นแม่ทันที ว่าเธอพร้อมเดินทางแล้ว

"จ้ะ ไปกันจ้ะ"กิ่งแก้วเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม ก่อนที่เธอจะเดินนำหน้าลูกสาวไปขึ้นรถ โดยมีแพรวาเดินตามไปติดๆที่เธอดีใจไม่ใช่เพราะว่าเธอจะได้เจอเพื่อนหรืออย่างใดเลย เเต่ที่เธอดีใจก็เพราะว่าวันนี้แพรวายอมไปกับเธอด้วยต่างหาก

สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อแพรวานะคะ หลายคนอาจจะรู้จักชื่อเสียงของฉันมาไม่มากก็น้อย ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณพ่อการัน เวชธาดา ที่เป็นถึงเจ้าของบริษัทเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ที่ขายทั้งที่ดิน ขายทั้งบ้านจัดสรร ส่วนคุณแม่ของฉันคือคุณแม่กิ่งแก้ว เวชธาดา แม่ของฉันไม่ได้ทำงานอะไร เพราะคุณพ่อรวย คริคริ ไม่สิ ความจริงแม่ของฉันมีงานอดิเรกที่ชื่นชอบมากเหมือนกัน และงานอดิเรกที่ฉันกำลังพูดถึงนั่นก็คืองานออกงานสังคมต่างๆและช่วยหาช่องทางระดมทุน เพื่อช่วยงานการกุศลต่างๆที่แม่ของฉันมักจะจัดขึ้นเอง และได้รับเชิญต่างๆตามแบบฉบับของแม่บ้านที่รวยและสวยมาก และวันนี้ก็เช่นกัน แม่ของฉันมีนัดกับเพื่อนที่อยุธยา ก็คงไม่พ้นไปไหว้พระทำบุญ หรือไม่ก็ไปประชุมเพื่อจะจัดงานการกุศลอีกแน่นอน

'13:25 นาที ร้านคาเฟ่ที่อยุธยา'

เมื่อเดินทางมาถึงที่นัดหมาย แพรวาก็ขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งทันที ก่อนที่เธอกับแม่ของเธอจะพากันลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในร้านพร้อมๆกัน และทันทีที่แพรวาเดินเข้ามาภายในร้าน ภาพที่อยู่ตรงหน้าก็ทำให้เธอรู้สึกตงิดๆใจทันที เพราะคนที่แม่ของเธอนัดมาวันนี้นั้นคือคุณหญิงเดือนเพ็ญที่กำลังนั่งรออยู่กับชายหนุ่มอีกคน ซึ่งก็น่าจะเป็นลูกชายของเธอ

"แม่คะ เดี๋ยวก่อน"แพรวารีบดึงแขนของผู้เป็นแม่เอาไว้ ก่อนที่เธอกับแม่ของเธอจะเดินไปถึงโต๊ะ

"มีอะไรลูก"กิ่งแก้วหยุดเดิน แล้วหันมาถามลูกสาวเบาๆ

"นี่แม่อย่าบอกนะคะว่าที่วันนี้แม่นัดป้าเดือนเพ็ญมา ก็เพราะว่าอยากจับคู่ให้แพรวาอีกแล้ว"แพรวากระซิบถามผู้เป็นแม่อย่างรู้ทันทันที เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ของเธอมักจะทำแบบนี้

"จับคงจับคู่ที่ไหนกันล่ะลูก แม่ก็แค่อยากให้ลูกๆรู้จักกันไว้เฉยๆ เพราะพี่เขาเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก พี่เขายังไม่รู้จักใครเลย แม่ว่าลูกๆทำความรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหายนะลูก"ทันทีที่แพรวาพูดจบ กิ่งแก้วก็พูดอธิบายให้ลูกสาวฟังอย่างไม่คิดอะไรมากทันที ทั้งๆที่ความจริงแล้วไม่ใช่แบบนั้นเลย เพราะเธอตั้งใจนัดลูกชายของเพื่อนให้เจอกับลูกสาวของเธอจริงๆ

"แม่..."แพรวาพูดขึ้นอย่างรู้ทันผู้เป็นแม่ ก่อนจะทำท่าขอตัวออกไปเดินเล่นรอเหมือนทุกๆครั้งที่เธอพยายามหลีกเลี่ยง แต่ทว่า...

"เอาน่าลูก แค่ไปทำความรู้จักกันเอาไว้ก่อน แล้วลูกจะออกไปเดินเล่นรอก็ได้ แม่มีธุระกับป้าเดือนเพ็ญจริงๆ ไปสวัสดีป้าเดือนเพ็ญก่อนนะลูกนะ แม่ขอนะ"กิ่งแก้วพยายามชักจูงลูกสาวอย่างอ่อนโยนเพราะเธอรู้ว่าจะใช้วิธีบังคับแบบนั้นคงไม่ได้ผลกับแพรวาแน่นอน

"ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าแพรวาขอตัวออกมา แม่ห้ามขัดขวางแพรวานะคะ"แพรวาพูดพร้อมกับพยักหน้าตกลงในที่สุด แต่ก็ไม่วายที่จะเอ่ยเงื่อนไขขึ้นมา

"จ้ะ ไปกัน"พูดจบกิ่งแก้วก็จูงมือของลูกสาวเดินเข้าไปหาสองแม่ลูกทันที

"สวัสดีเดือน มาถึงนานหรือยัง"ทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะ กิ่งแก้วก็ทักทายเพื่อนรักทันที

"สวัสดีค่ะคุณป้าเดือน"เสียงใสของแพรวาเอ่ยทักทาย พร้อมกับยกมือเรียวไหว้เดือนเพ็ญอย่างมีมารยาท

"อ้าว สวัสดีจ้ะ นั่งๆ"เมื่อได้ยินเสียงคุ้นเคย เดือนเพ็ญก็เงยหน้าขึ้นทักทายเพื่อนรัก และรับไหว้แพรวาพร้อมกับส่งยิ้มให้ด้วยความเอ็นดูทันที ก่อนที่เธอจะเรียกให้สองแม่ลูกมานั่งด้วยกัน โดยตบเก้าอี้ให้กิ่งแก้วนั่งลงข้างๆเธอ

"ขอบคุณค่ะ"และนั่นก็ทำให้แพรวาต้องนั่งลงข้างๆชายหนุ่ม ที่เพิ่งลุกขึ้นและขยับเก้าอี้ให้เธอนั่ง และหลังจากที่เธอนั่งลงแล้ว เธอก็เอ่ยขอบคุณอย่างมีมารยาทเช่นกัน

เมื่อทุกคนนั่งประจำที่แล้ว เดือนเพ็ญก็รีบแนะนำลูกชายให้รู้จักกับแพรวาทันที และในระหว่างที่ผู้ใหญ่กำลังพูดคุยกันอยู่นั้น แพรวาก็นั่งฟังอยู่อย่างเงียบๆ ใบหน้าสวยของเธอพลางแสดงแต่รอยยิ้มแห้งๆออกมา แถมเธอยังพยักหน้าขึ้นลงเป็นพักๆ โดยพูดแต่คำว่า ค่ะ ค่ะ เพียงเท่านั้นเพราะลูกชายเดือนเพ็ญเอาแต่พูด พูดแต่เรื่องน่ารำคาญทั้งนั้น พูดโอ้อวดแต่ความดี ความเก่งของตัวเองไม่หยุด พูดแม้กระทั่งตอนนั่งทานข้าวด้วยกัน

จนสุดท้ายแพรวาก็ทนไม่ไหว ทันทีที่ทานข้าวเสร็จ เธอก็บอกกับผู้เป็นแม่ว่ามีนัดกับเพื่อนและยังบอกอีกว่าใกล้เวลานัดแล้ว ซึ่งกิ่งแก้วเองก็ยอมพาลูกสาวกลับแต่โดยดี

'บนรถ'

"คุณแม่คะ แพรวาไม่ชอบเลยนะคะที่คุณแม่ทำแบบนี้ แพรวาขอคุณแม่ได้ไหมคะว่าให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย แพรวาไม่ไหวแล้วนะคะ"ในระหว่างที่กำลังนั่งรถกลับ แพรวาก็รีบพูดขึ้นมาทันทีที่รถกำลังเคลื่อนตัวออกไป

"จ้ะๆ แม่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว"เมื่อได้ยินน้ำเสียงของลูกสาวแล้ว กิ่งแก้วก็พูดออกมาด้วยรอยยิ้มแห้งๆ เพราะวันนี้ลูกชายของเพื่อนเธอก็ไม่ไหวจริงๆ

"ค่ะ..."แพรวาพยักหน้าเชิงเข้าใจ แต่แล้วแม่ก็ทำให้เธอปรี๊ดแตกอีกครั้ง ด้วยการเอ่ยขึ้นมาอีกครั้งว่า...

"แต่ยังไงงานวันเกิดท่านรัฐมนตรีสัปดาห์หน้า แพรวาต้องไปกับพ่อกับแม่นะลูก มันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ"

"คุณแม่เพิ่งรับปากแพรวาไปเองนะคะว่าจะไม่ทำอีก เพิ่งพูดจบไปแท้ๆ"แพรวาเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยจะพอใจ

"มันจำเป็นจริงๆลูก งานนี้คุณพ่อก็ไปนะ"กิ่งแก้วพูดพร้อมกับยื่นมือไปลูบแขนเรียวของลูกสาวเบาๆ

"ก็ได้ค่ะ คงไม่ตรงกับวันที่แพรวาจะไปเที่ยวที่สิงคโปร์หรอกนะคะ"

"จ้ะ ไม่ตรงแน่นอน"กิ่งแก้วพยักหน้าเชิงรับรู้ พร้อมกับคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจที่ลูกสาวของเธอยอมตกลงไปด้วยอีกครั้ง

สิ้นสุดคำพูดของกิ่งแก้ว แพรวาก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถกลับบ้านต่ออย่างไม่พูดไม่จาทันที เพราะวันนี้เธอยอมรับว่าเธออารมณ์เสียกับลูกชายของเพื่อนแม่มาก