3
1151 Words
ความกลัวที่ปรากฏในสมองส่งตรงถึงร่างกาย ลำตัวของเธอชาดิกไปชั่วครู่ นิ่งงันก้าวเดินไม่ออก ใจหนึ่งสั่งการให้หมุนตัวแล้วเดินออกไปจากห้องนี้ ใจหนึ่งกลับค้านเพราะมันเป็นหน้าที่ของเธอ ไม่เช่นนั้นคนที่อยู่ข้างหลังจะต้องเดือดร้อน
“จะยืนนิ่งเป็นหุ่นตรงนั้นอีกนานมั้ย ฉันจ้างเธอมานวดนะไม่ได้จ้างมาเป็นต้นไม้ถึงได้ไม่ยอมขยับเดินไปไหน”
เสียงต่อว่าดังเข้ามาในหูของคนที่ถูกเปรียบเปรยว่าเป็นต้นไม้ยืนได้ เธอสะดุ้งกับทุ้มเสียงต่ำที่ค่อนข้างเข้ม ก่อนจะก้าวเท้าเดินเข้าไปใกล้โซฟาที่เจ้าของเสียงนั่งอยู่ มือเล็กกำหูตะกร้าที่ใส่อุปกรณ์แน่น ข่มความกลัวสุดฤทธิ์
“ไม่ทราบว่าคุณจะนวดแบบไหนคะ?” จันยาวีร์ถามออกไป
“นวดยังไง หมายความว่าไง?” รัฐภูมิถามกลับด้วยความไม่เข้าใจ ปกติป้านกจะนวดให้เขาธรรมดาไม่มีอะไรเป็นพิเศษ หรือว่าเธอมีบริการอื่นแถมมาด้วย
“อ๋อ...ฉันรู้แล้ว เธอหมายถึงนวดเสร็จแล้วนาบต่อใช่มั้ย ถ้าใช่ฉันก็โอเค กำลังอยากอยู่พอดี”
คำถามของเขาเมื่อครู่จันยาวีร์ยังไม่ทันได้ตอบ คนที่ถามเองก็ตอบเองขึ้นมาเสียก่อน และคำพูดประโยคนี้ทำให้ใบหน้าชวนมองแดงก่ำจากความเขินอาย คำพูดของเขานั้นมันเป็นการปรามาสอาชีพหมอนวดได้อย่างน่าเกลียดที่สุด
“ไม่ใช่ค่ะ คำถามของฉันไม่ได้หมายความอย่างที่คุณพูด ฉันเป็นหมอนวดเท่านั้นค่ะ ไม่มีบริการอื่นเสริม ที่ฉันถามออกไปอย่างนั้น เพราะต้องการรู้ว่าคุณนวดแบบไหน นวดแบบธรรมดา นวดโดยการใช้น้ำมันหอมระเหย หรือว่านวดแบบลูกประคบ ฉันจะได้นวดให้คุณถูกค่ะ”
หมอนวดสาวอธิบายให้คนขี้เมื่อยได้รับฟัง การนวดที่หญิงสาวเอ่ยออกมานั้น รัฐภูมิรู้จักแค่นวดแบบธรรมดา อีกสองอย่างเขาแทบไม่รู้จักเลย
“แล้วมันเป็นยังไงล่ะไอ้นวดน้ำมันกับนวดแบบลูกประคบน่ะ”
จันยาวีร์เดินเข้ามาหยุดยืนตรงโต๊ะกระจกหน้าโซฟา วางตะกร้าลงบนพื้นเปิดมันออก หยิบขวดน้ำมันขวดเล็กห้าขวดออกมาวางตรงโต๊ะกระจก แล้วหยิบลูกประคบที่ทำมาจากผ้าขาวบางสีขาวที่มีสมุนไพรนานาชนิดอยู่ในนั้นก่อนจะมัดรวมกันเป็นลูกออกมาวางข้างๆ ขวดน้ำมัน ก่อนจะอธิบาย
“ขวดพวกนี้คือขวดน้ำมันกลิ่นต่างๆ ค่ะ ถ้าเทน้ำมันลงบนผิวกายคนที่ถูกนวด น้ำมันพวกนี้จะช่วยให้กล้ามเนื้อบริเวณที่ถูกนวดเกิดอาการผ่อนคลาย เป็นการบำบัดที่ดีทางหนึ่ง เพราะกลิ่นและความละเอียดอ่อนของน้ำมันหอมระเหย ผสมผสานกับความชำนาญของคนที่นวด จะส่งผลให้ระบบน้ำเหลืองและกระแสเลือดในร่างกายหมุนเวียนได้ดีขึ้น เสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน ส่งผลให้กล้ามเนื้อมีกำลัง การนวดด้วยน้ำมันหอมระเหย จะช่วยกระตุ้นและปรับฮอร์โมนในร่างกายเข้าสู่สภาวะสมดุลได้ดีขึ้นค่ะ ส่วนการนวดแบบลูกประคบมีประสิทธิภาพในการบำบัดรักษา โดยเฉพาะการช่วยลดความเครียด กำจัดความอ่อนเพลีย สร้างความสดใสให้แก่อารมณ์และความรู้สึก ช่วยคลายกล้ามเนื้อ คลายเส้นเอ็น เส้นสายในผู้ป่วยให้ผ่อนคลายลง ไม่ตึงเครียดและอึดอัด ใช้ได้กับทุกสัดส่วนในร่างกายค่ะ ยกเว้นใบหน้าค่ะ”
รัฐภูมินั่งฟังจันยาวีร์ด้วยความเพลิดเพลินเนื่องจากน้ำเสียงของเธอนุ่มระรื่นหูเหลือเกิน คำพูดคำจาฉะฉาน รู้ซึ้งถึงการนวดอย่างชัดเจน มันเป็นความรู้อีกอย่างหนึ่งที่เขาไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่า ศาสตร์ของการนวดมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่านวดธรรมดา
“ถ้าอย่างนั้นเอานวดน้ำมันก็แล้วกัน ลองดูอยากรู้ว่ามันจะเป็นอย่างที่เธอพูดหรือเปล่า?” เขาตัดสินใจลองนวดน้ำมัน ต้องการรู้ว่าการนวดแบบนี้จะตรงกับที่จันยาวีร์พูดหรือไม่
“ได้ค่ะ แล้วคุณจะเลือกน้ำมันกลิ่นไหนดีคะ?”
“มีอะไรบ้างล่ะ?”
“มีกลิ่นกุหลาบ กลิ่นส้ม กลิ่นสตอเบอรี่ กลิ่นอโลเวลา กลิ่นมะลิค่ะ”
“กลิ่นมะลิก็แล้วกัน ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ ถ้านวดดีครั้งต่อไปจะได้เรียกให้มานวดอีก” จันยาวีร์คิดในใจว่า มันคงไม่มีเป็นครั้งต่อไปแน่นอน ครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย
“ชื่อแป้งค่ะ” แต่ถึงกระนั้นเธอก็ตอบคำถามของเขา
“เริ่มกันเลยดีกว่า เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเต็มแก่แล้ว นั่งเครื่องบินมาตั้งสิบเจ็ดกว่าชั่วโมง”
“ถ้าอย่างนั้นคุณต้องถอดเสื้อผ้าออกก่อนนะคะ สวมแค่กางเกงขาสั้นตัวเดียวพอคะ”
หมอนวดสาวเอ่ยบอก ความคิดของเธอตอนนี้กำลังครุ่นคิดอย่างหนักว่า จะทำอย่างไรให้ชายร่างสูงคนนี้ดื่มน้ำที่ผสมยานอนหลับ มันไม่มีอะไรสมเหตุสมผลเลยที่จะให้เขาดื่มน้ำก่อนนวดตัว เห็นทีต้องใช้วิธีสุดท้ายที่ญาติผู้พี่แนะนำ
“อืม ได้สิ” รัฐภูมิเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าตามที่จันยาวีร์บอก ก่อนจะเดินกลับออกมาที่ห้องรับแขกในอีกสิบนาทีต่อมา
จันยาวีร์เห็นรูปร่างเปลือยท่อนบนของเขาแทบจะเป็นลมอยู่ตรงนั้น ท่อนแขนของเขาปรากฏกล้ามเนื้อขึ้นเป็นมัดๆ แผงอกก็เช่นกันอุดมไปด้วยหมัดกล้าม บึกบึน กำยำน่าใช้ฝ่ามือลูบไล้ ไรขนเส้นเล็กไม่ได้ขึ้นกระจายเต็มหน้าอกแต่ขึ้นบางๆ ตรงบริเวณกลางอกเรื่อยเป็นเส้นตรงมาถึงร่องลึกกลางหน้าท้องที่ขึ้นเป็นลอนถึงสี่ลอน แล้วเรื่อยต่ำลงไปยังขอบกางเกงขาสั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไรขนนั้นจะไปรวมตัวกันอยู่ตรงส่วนไหน เขาช่างเป็นบุรุษที่มีเสน่ห์และเซ็กซี่มากๆ เธอจ้องมองเขาอย่างลืมตัว โดยเฉพาะสร้อยทองเส้นใหญ่ที่ห้อยพระเบญจภาคี เธอมองพระเครื่องชุดนั้นตาไม่กะพริบ
“เอ้า...น้ำลายหกแล้ว มองฉันอิ่มหรือยัง ถ้ามองอิ่มแล้วก็เริ่มนวดได้แล้ว” จันยาวีร์สะดุ้งกับคำพูดของเจ้าของเรือนร่างที่เธอมองชนิดที่เรียกว่าตาค้าง ก่อนจะก้มหน้าหนีสายตายิ้มขันของเขา
รัฐภูมิยิ้มอย่างภูมิใจกับการตะลึงเพริดของหมอนวดสาวยามที่ได้เห็นร่างกายหนุ่มที่อัดแน่นไปด้วยความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ เธอไม่ใช่คนแรกที่ตกอยู่ในอาการเช่นนี้ ผู้หญิงทุกคนที่เห็นต่างมีอาการลักษณะนี้กันทั้งนั้น แล้วยิ่งได้เห็นเขาเปลือยต่อหน้า ต่างก็ร้องกรี๊ดกันเป็นทิวแถว...เพราะมันใหญ่มาก
- Writer
