รักร้อนเพลิงพิศวาส

11

11

ใช่...รัฐภูมิกระชากร่างของเธอตกลงมาจากสวรรค์ทั้งๆ ที่อีกนิดเดียวมือนุ่มก็จะแตะสัมผัสขอบสวรรค์อยู่รอมร่อ อยู่ๆ เขาก็ถอนร่างกายออกอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย พลิกร่างสาวให้นอนหงายช้อนเอวบางขึ้นสูง จนแผ่นหลังลอยขึ้นตามไปด้วยจากนั้นเขาจะก้าวขึ้นมายืนบนเตียง จับเรียวขาสวยพันรอบเอวสอบส่งกายแกร่งที่ชูชันเข้าไปในความอ่อนนุ่มที่บวมจนความแข็งขึงเข้าไปได้ยากลำบาก แต่คนอย่างเขาไม่ละความพยายามหรือว่ามีจิตใจสงสารหญิงสาวที่ริอ่านเป็นขโมย

“เจ็บ...ฉันเจ็บ...โอ๊ย!!”

จันยาวีร์ร้องครวญเจ็บ กลีบสาวที่บวมจนเนื้อนูนปิดช่องทางรักแต่เขาก็ไม่สนใจคืบคลานและกระแทกเข้าไปจนสุดลำตัว ไม่แปลกที่เธอจะเจ็บปวดจนน้ำตาเล็ด

สายตาของเขาที่สาวผู้น่าสงสารมองเห็นนั้นแทบจะแผดเผาร่างกายเธอให้มอดม้วย เขาจ้องมองหน้าสาวไปด้วยถาโถมร่างกายใส่ไปด้วย คนที่ถูกมองมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอัปยศอดสู ในใจกลับลิงโลดกับเกมรักที่เขากำลังขับขาน

“อา...อา...อืม”

จันยาวีร์ปลดปล่อยเสียงครางเมื่อภายในร่างกายถูกก่อกวนอย่างหยาบโลน จังหวะแรกรุนแรงพอต่อมาเขาผ่อนจังหวะให้ช้าลง เน้นหนักในช่วงท้าย มือใหญ่ที่จับอยู่ตรงเอวเล็กขยับให้บั้นท้ายสาวสวนเขามาหาแก่นกายใหญ่ที่กระแทกเข้าหา เสมือนกับว่าสองแรงแข็งขัน รวมพลังให้เกิดความสุข

“กรี๊ดดดดดดด...อา”

จันยาวีร์รู้สึกเหมือนกันว่าร่างกายถูกปลดปล่อยจากพลังงานบางอย่างที่อัดตัวหนาแน่นอยู่ในร่างกาย ตอดตุบอย่างรุนแรง กระตุกรัวตรงกลีบสาวจนเธอได้ยินเสียงคำรามของรัฐภูมิ เป็นเสียงที่บอกถึงความทุกข์ทรมาน ราวกับสัตว์ดุร้ายที่ตกลงไปในกับดักที่มีไม้แหลมคมนับร้อยเรียงรายอยู่ เจ็บปวดจากการที่ถูกคมไม้ทิ่มแทง ร้องครางระบายความเจ็บ

“โอวววว...อา แน่นสุดๆ”

ชายหนุ่มเจนจัดปล่อยเสียงครางห้าวต่ำพร้อมกับระเบิดความอัดอั้นจนเต็มล้นถุงยางอนามัย ไรขนเส้นเล็กๆ แข่งกันลุกชันรับความซ่านเสียวที่มากมาย หนึ่งชั่วโมงผ่านพ้นไปแล้วสำหรับช่วงเวลาแห่งความสุขและความทุกข์ที่จะอยู่คู่กับจันยาวีร์ไปตลอดค่ำคืนนี้

“เมื่อกี้เธออาจจะไม่มีสติเลยจดจำเซ็กส์ครั้งแรกของเราไม่ได้ แต่ต่อจากนี้ไปเธอจะต้องจำได้ทุกท่า ทุกจังหวะ จำไปจนวันตาย”

เขาถอนร่างกายออกจากกลีบสาว ปล่อยร่างบางให้นอนแผ่หราบนเตียง ดึงเครื่องป้องกันออกแล้วโยนไปไม่สนใจว่าจะไปตกอยู่ตรงจุดไหนของห้อง กระโดดลงมายืนริมเตียง ปลดปมที่ผูกปลายเนกไทไว้กับหัวเตียงออกมาหนึ่งเส้นแล้วฉุดข้อมือสาวที่นอนไร้เรี่ยวแรงให้ลุกขึ้น ลากจูงไปยังห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล

“โอ๊ย!!” เธอร้องออกมาทันทีที่เท้ายืนอยู่บนพื้นพรม เนื่องจากเธอก้าวขาไม่ออก ไม่ใช่สิเธอหุบขาไม่ได้ต่างหาก ความเป็นอิสตรีเพศระบมบวม ขยับขาก้าวไม่ได้ แต่เขาก็ไม่สนใจลากจูงร่างเล็กที่น้ำตาไหลพรากอย่างไม่ปรานี และในที่สุดเธอก็มายืนอยู่ใต้ฝักบัว

สายน้ำเย็นฉ่ำที่พร่างพรายลงมากระทบกับเรือนกายเปล่าเปลือยของจันยาวีร์ ส่งผลดีต่อระบบประสาทของเธอ สติที่ถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์เริ่มกลับสู่ภาวะปกติ ความร้อนรุ่มที่อยู่ในอณูเนื้อภายในร่างลดลงไปเรื่อยๆ ความปรารถนาที่เคยสุมกายแทรกซึมลึกถูกขับไล่ออกไปจากเนื้อเยื่อขึ้นสู่ผิวหนังชั้นบน พลันสติก็กลับคืนมา เธอเรียบเรียงลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่เข้ามาในห้องชุดสุดหรูแห่งนี้

นวดตัวให้เจ้าของห้อง

ป้ายยาจนรัฐภูมิสลบเหมือด

เดินเข้าไปค้นหาพระเครื่องเบญจภาคีในห้องนอนของเขา

พอได้ของที่ต้องการเธอก็ตั้งใจว่าจะเดินออกไปจากห้องนี้

แต่แล้ว..ก็ต้องพบกับเจ้าของห้องที่ยืนถมึงทึงจังก้าอยู่หน้าประตูห้องนอน วินาทีนั้นจันยาวีร์จำได้แม่นยำว่า เธอนิ่งงันเป็นหุ่น ทำอะไรไม่ถูกยืนดูร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาหาเธออย่างน่ากลัว ก่อนที่เขาจะคว้าตัวเธอไว้แล้วจับโยนลงบนเตียงอย่างไม่มีความปรานี มัดข้อมือทั้งสองข้างของเธอด้วยเนกไท โดยผูกปลายเนกไทติดกับหัวเตียง สิ่งที่เธอจำได้ไม่มีลืมก็คือ เขานำยาเม็ดเล็กๆ ใส่เข้าไปในปากของเธอ และนั่นเองที่ทำให้เธอไม่อาจยับยั้งฤทธิ์ยาได้ ถูกครอบงำจนไม่มีสตินึกคิด ไม่มีแรงต่อต้านใดๆ

...ยาปลุกเซ็กส์..

แล้วหลังจากนั้นล่ะ เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เกิดอะไรขึ้น ความเย็นจากสายน้ำจากฝักบัวที่ไหลลงมาปะทะกาย มันทำให้เธอรู้อย่างหนึ่งว่า ร่างกายของตัวเองนั้นไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้นเดียว เพื่อความมั่นใจม่านตาสาวที่มีน้ำเกาะติดอยู่ก้มมองดูร่างกายของตนเอง ดวงตาคู่หวานเบิกกว้างทันทีที่รู้ว่า เสื้อผ้าที่สวมใส่ติดกายมา บัดนี้ได้อันตรธานหายไปหมดไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว ปลายเท้าของใครคนหนึ่งที่เธอเห็น ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นถี่แรงขอให้ทุกอย่างอย่าเป็นดั่งที่เธอคิด จันยาวีร์จึงไล้สายตาขึ้นสูงไปตามน่องของเจ้าของปลายเท้า หน้าขาแล้วต้องหลับตาแน่นเมื่อเห็นสิ่งหนึ่งโยกไหวไปมา ลืมตาเมื่อเงยหน้าขึ้นไปถึงแผงอกและถึงใบหน้าของชายคนหนึ่ง

“คุณ...” จันยาวีร์พูดไม่ออก ประสาททุกส่วนชาดิก ตกอยู่ในอาการอึ้ง ตะลึงงัน มองหน้ารัฐภูมิที่กระตุกยิ้มเหี้ยม ภาพตรงหน้ากับสภาพของเธอไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงระยะเวลาที่เธอไม่อาจควบคุมสติได้

“มีสติแล้วเหรอจ้ะ...เมียจ๋า” เขาพูดเสียงเย้า ดวงตาพราวระยับ

“ไม่จริง ไม่ใช่” จันยาวีร์พูดเสียงสั่น ส่ายหน้าจนน้ำกระเซ็น

“ไมจริงอะไร ไม่ใช่อะไร ไม่จริงที่ว่าฉันไม่ได้นอนกับเธอ ไม่ใช่ที่ว่าเธอได้เสร็จฉันใช่หรือเปล่า ย้ำให้ฟังชัดๆ ตรงนี้เลยว่า จริง เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว เรามันส์กันแค่ไหนเธอคงไม่รู้หรอก..มันส์หยดติ๋งเลยล่ะ เธอร้องครางจนดังทั่วห้อง แต่ถ้าเธออยากจะดูหลักฐานก็ได้นะ เลือดบริสุทธิ์ของเธอมันหยดลงบนที่นอน เพื่อความมั่นใจเธอจะไปดูก็ได้นะ ฉันไม่ว่า แต่ฉันแนะนำเธออย่างนึง ก้มมองดูที่หน้าอกของเธอเองน่าจะดีที่สุด เพราะมันบอกอะไรได้หลายอย่าง”

รัฐภูมิกล่าวขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือไปปิดปุ่มหยุดน้ำที่ไหลออกมาตามฝักบัว เพื่อให้เธอมองเห็นในสิ่งที่เขาต้องการให้อีกฝ่ายเห็น