เป็นคำถามที่ฟังง่ายๆ ทว่าดิโอ้กลับหาคำตอบไม่เจอ “ผม...ไม่ทราบว่า ตอนนี้คุณนกยูงอยู่ที่ไหน เธอบอกว่าจะออกไป...”
ผัวะ!!!
คนที่กำลังโกรธจัด ไม่รอให้ลูกน้องพูดจนจบประโยค แค่เพียงได้ยินคำตอบแรก ก็ซัดหมัดหนักๆ ลงไปบนใบหน้าของดิโอ้ เลือดแดงฉานไหลกบปากของดิโอ้ในทันที
“ก่อนออกไปจากบ้าน เราจำได้ว่าสั่งให้นายเฝ้าคุณนกยูงไม่ให้คลาดสายตา ทำไมนายถึงปล่อยให้เธอหนีออกไปจากบ้านได้”
ราเอลตะคอกถามดวงตาลุกวาวเพราะเพลิงพิโรธ ขณะเดียวกันนั้นความหวาดกลัวก็แล่นจู่โจมเข้าสู่หัวใจ กลัวว่าทิมนิดาจะหนีพ้นเงื้อมมือของเขา หนีไปไกลจนเขาไม่สามารถตามเธอกลับคืนมาได้
“เจ้านายครับ ฟังผมอธิบายก่อนได้ไหมครับ” ดิโอ้เอ่ยขอร้องเสียงแผ่วเบา เพราะเสียน้ำจากอาการท้องเสีย จนแทบจะยืนไม่อยู่แล้ว “แยกย้ายกันตามหาคุณนกยูงเดี๋ยวนี้” ราเอลออกคำสั่งกับฟรานส์ โดยไม่รอฟังคำอธิบายจากดิโอ้
“เจ้านายครับ” ดิโอ้เรียกผู้เป็นเจ
