บทที่ 22

1170 Words

“ราเอล...ได้โปรด...โอ้...” ทิมนิดาครางลั่น บิดกายตัวเกร็งไปกับไฟสวาทที่ลามเลียบาดลึกทั่วเรือนกาย ความหฤหรรษ์เดินทางใกล้ถึงที่สิ้นสุด อยากให้ราเอลส่งเธอไปสัมผัสกับปุยเมฆอันงดงามที่รออยู่ข้างหน้า เพลิงเสน่หาอันเร่าร้อนที่ต่างก็มอบให้แก่กันและกัน ทำให้ราเอลและทิมนิดาต่างก็ส่งเสียงครวญครางเพราะความสุขสมออกมาตลอดเวลา ราเอลกดกายกระแทกดุดันเร่าร้อน ดวงตาคมกริบทอดมองทิมนิดาด้วยแววแห่งรัก ที่เจ้าตัวเผลอเผยออกมาให้เห็น ดวงตากลมโตหวานเยิ้มไปด้วยพิษรัก เรียวปากอวบอิ่มแดงระเรื่อ เพราะถูกบดขยี้จุมพิตดูดดื่ม ใบหน้างามแดงซ่านไปจนถึงลำคอ ช่างดูงามชวนพิศยิ่งนัก ทิมนิดากำลังทำให้เขาหลงใหล ติดอยู่ในบ่วงรักของเธออย่างไม่รู้ตัว เพลิงรักอันเร่าร้อนที่บรรเลงร่วมกัน ลามเลียแผดเผาทั่วกาย กอปรกับเสียงครวญครางเร่งเร้าของทิมนิดา ส่งให้ราเอลเพิ่มจังหวะในการกระแทกกระทั้นทั้งดุดัน ทั้งรัวเร็ว ด่ำลึกถึงแก่นของความ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD