“ไม่ต้องหรอกครับป้า ทำอย่างกับยุเป็นเด็กเล็กๆ ไปได้”
“ป้าว่ามีอะไรแปลก” จู่ๆ ป้ามีก็พูดอะไรที่วายุฟังไม่เข้าใจ
“อะไรครับที่ป้าว่าแปลก ผมหรือยัยรี”
“อีหนูอิน”
“เอ๋...ยังไงครับ” วายุตีสีหน้าฉงนกับคำบอกของป้ามี ชะงักเท้ากำลังก้าวขึ้นรถ
“ป้าว่าเราต้องเข้าใจผิดอะไรหลายๆ อย่างเกี่ยวกับเมียเก่าไอ้ธี วันนี้ป้าเห็นอีหนูมันทำงานขยันขันแข็ง หยิบจับอะไรคล่องแคล่วไปเสียหมด สะอาดเรียบเนี้ยบในการทำงาน คุณยุลองคิดดู ถ้าคนไม่เคยหยิบจับอย่างที่เรารู้ๆ กัน แม้แต่จับตะหลิว ยังเก้งก้างเงอะงะ แต่อีหนูอินกลับว่องไว ไม่มีท่าทีเคอะเขินหรือเงอะงะ ป้าดูออกคนเคยหยิบจับงานบ้านกับไม่เคยเป็นยังไง ป้าว่าสิ่งที่เราได้ฟังมาคงจะผิด”
“ไม่กี่วันเองป้า อย่าประเมินให้คะแนนยัยนั่นมากเกินไป คนเราต้องดูกันนานๆ”
“ป้าว่าป้าดูคนไม่ผิด ผีต้องจับผิดฝาผิดตัวมาส่งเราชัดๆ” โทษผีสางไปตามเรื่องคนแก่
“เค้ามาเองนะครับ ผมไม่ได้ไปจ
