ใกล้เที่ยง
เสียงรถมอเตอร์ไซค์ดังมาจากกลางซอย อาลีลุกขึ้นจากที่นั่งโคนต้นไม้ เขาสาวเท้าเดินออกไปที่ซุ้มประตูหน้าบ้านและเพ่งตามองไปยังต้นเสียง
รถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างที่ผู้ขับขี่และซ้อนท้ายเป็นหญิงสองคนขยับเคลื่อนตรงมา อาลีเพ่งตามอง เขาสูดลมหายใจเข้าเต็มอก
หมี่สามมองเห็นชายคนหนึ่งยืนที่ซุ้มประตูบ้านนางเต่า เธอชะลอรถ หมี่เล็กเอียงตัวมองอย่างสงสัยว่าทำไมหมี่สามจึงไม่ขี่รถตรงเข้าไปในบ้าน แล้วเธอก็อุทานออกมา
“พี่อาลีนี่!”
หมี่สามจอดรถมอเตอร์ไซค์ ดับเครื่องยนต์ และยกขาออกจากรถ อาลีมองเห็นร่างแข็งแรงที่สูงขึ้นกว่าเดิมของหญิงสาวหน้ากลม ส่วนคนที่นั่งซ้อนท้ายกระโจนลงมาและวิ่งตื๋อด้วยขายาวๆ มาหยุดตรงหน้าเขา
“หมี่เล็ก!” อาลีเรียกชื่อและยิ้มให้เด็กสาววัยสิบสาม
“พีอาลีหายไปไหนมาหลายปี รถบรรทุกของพี่จอดอยู่ตรงไหน ทำไมหนูมองไม่เห็น” เสียงของหมี่เล็กทุ้มขึ้นเล็กน้อยจากที่อาลีจำได้
อาลีตอบคำถามด้วยรอ
