“นี่สำรวมหน่อยได้ไหม ถึงจะไมใช่เวลาทำงาน ก็ไม่ควรที่จะหาวแล้วทำหน้าตาแบบนี้ เป็นสาวเป็นแส้ “ เขาหันหลังมาเห็นเทวิกาหาวพอดี
เสียงของเขา ทำให้เทวิการีบยกมือขึ้นปิดปากทันที่ ทำไมเขาถึงเป็นคนที่ช่างบ่นแบบนี้นะ วิศาลถูกเขาบ่นบ้างไหม ตกลงเขาเป็นเจ้านายเธอ หรือเขาเป็นพ่อเธอกันแน่ เทวิกามองบน ทำตาปริบๆ
อาการของเทวิกาที่เดินตามหลังเมฆินทร์มานั่น ทำให้ป้าน้อยแอบยิ้ม
“ยิ้มอะไรครับป้าน้อย ผมเห็นนะ เสร็จแล้วก็ออกไปพักผ่อนได้เลยครับ ไว้ค่อยเข้ามาเก็บ”
เขาให้ป้าน้อยออกไปแล้ว ก็ต้องเป็นเธอที่ต้องตักข้าว คอยดูว่าจะตักกับข้าวเองได้ไหม เทวิกาเริ่มกินข้าว รีบกินจะได้รีบนอน เธอตั้งใจไว้ว่าไม่อยากนอนนาน เดี๋ยวคืนนี้นอนไม่หลับ
“นี่เธอจะรีบกินทำไมนักหนา เห็นไหมว่าฉันไม่ได้รีบ”
“เอ่า ก็คุณให้ดิฉันรีบอาบน้ำ แต่งตัว รีบมากินข้าว จะได้รีบไปพักผ่อน ฉันก็ทำตามแล้วนี่คะ ทำตามที่บอกทุกอย่าง ทีหลังคุณก็บอกซิคะ ฉั
