“วิศาล คุณบอกเทวิกาแล้วใช่ไหม ว่าให้เขากลับบ้านได้”
“ครับผม คุณเทวิกา ขอติดรถทิมกับระพีออกมาซื้อของใช้ ให้ช่วยแวะส่งที่สนามบิน และกลับวันอาทิตย์ครับ อ้อ คุณเทวิกาขอแวะที่บ้านสวนของเธอ ขออนุญาตคุณเมฆินทร์ เอารถมอเตอร์ของเธอไปใช้ที่ไร่ด้วยครับ เห็นว่าเพื่งซื้อตอนที่มาอยู่ที่ไร่ จอดไว้เฉยๆเสียดายครับ ไม่มีคนใช้”
ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเด็กนั่น ไม่อยากวุ่นวายกับที่บ้านของเขา เทวิกาจะเอารถไว้ใช้เวลาที่เธอกลับบ้าน จะได้ไม่ต้องกวนคนขับรถให้ไปรับไปส่ง พอนึกถึงหน้าสวยนั่น เขาก็รู้สึกผิด ที่บางทีก็ทำเกินไป เทวิกาเป็นคนอะไรใจแข็ง หนักแน่น ไม่ค่อยกลัวอะไร ไม่ยอมอะไรดีๆ สักอย่าง ต้องให้เป็นเรื่องตลอด
เขาไม่เถียงว่าเด็กนั่นทำงานเก่ง เทวิกาทำงานเรียบร้อย รอบคอบ บางทียังเตือนเขาด้วยซ้ำกับบางเรื่อง เลือกที่จะเตือนทางอ้อม ไม่เตือนตรงๆ เขาชอบสไตล์การทำงานของเทวิกา เมฆินทร์หยุดนิ่ง กับความคิดของตัวเอง เขาคงทำง
